Najlepsza misja w T:DS według was?

[marek]

Mi się muzeum podobało ze względu na poziom trudności - mnóstwo płytek powoduje, że wreszcie trzeba się wysilić.

[Sutriw]

Mi się muzeum podobało ze względu na poziom trudności - mnóstwo płytek powoduje, że wreszcie trzeba się wysilić.

Słucham?!
Jak grałem w "muzeum" to załamywałem się nad poziomem trudności... W porównaniu do takiego np. banku w TMA, napad na muzeum w TDS to kaszeczka z mleczuszkiem.
Przecież po tym muzeum można sobie chodzić jak się chce... Nie mówię już o dziecinnych zabezpieczeniach artefaktów. Jasne, groźnie to wygląda, jakieś pole prądu... Wystarczy jednak bliziutko podejść, jak najbliżej się da, ale tak by nie wejść w pole i oko (albo kielich, albo co tam...) jest w zasięgu naszej ręki.


PS

(...) sam briefing (...)

[marek]

nie chodzi mi o porównanie z T2, bo tam każda misja (nawet pierwsza ) była trudniejsza niż dowolna w T3. Chodzi mi o to, że w T3 muzeum wreszcie sprawia jakieś trudności - a w takim domu Moiry to można sobie na okrągło biegać, nawet jeśli nie ogłuszymy strażników.

[Łucznik]

ja przeszłem misję u pogan(tę z łapką kogośtam chyba szakala) kupując 20 fleshy lecąc przez pół lokacji sprintem a potem 3 flashami pięknie wyeliminowałem na bite 15 secund całe towarzystwo

[waldeq]

WRESCIE NAPADA SIE COS NORMALNEGO?!

to zagraj w T1 lub w T2.

No jeśli chodzi o T1 to tam nie ma zbyt wielu "normalnych lokalizacji". Jakie one są to chyba nie muszę opisywać. Natomiast w T2 jak najbardziej.

[taffer]

Ale to jest temat o DS

Po drugim przejściu... najbardziej podobało mi sie...

MUZEUM !!!!!!!!!!!!!!!
ilość lootu - oraz motyw z okradaniem przy włączonej muzyce z gramofonu - czułem się jak prawdziwy złodziejski artysta

[Mr.MaaD]

Przytulisko... Dźwięk, mrugające światła, komentarze i to poczucie... że TO na prawde żyje...

[Samira]

No tak.. Wróciłam do Przytuliska...
Tym razem już nieco pewniejsza siebie..
Pierwszy poziom przeszłam szybko, choć i tak miałam wrażenie, że coś się chowa po kątach. Głośniki na full...
Wiem co słyszę w podkładzie... ( )
Krótka rozmowa z duchem (swoją drogą - duch mógłby wyglądać lepiej. Chociaż ta twarz w głębi światła i cień, jaki rzuca na ścianę... )
I startujemy z drugą połową.
Wchodzę. Przez chwilę uważnie patrzę na recepcje - spodziewałam się przebiegającego "psycho-zombie".
I postanowiłam się rozejrzeć.
Weszłam do obserwatorium. Zombie. No to ogniową go... I, jak na złość, trafiłam w krzesło! No to zombie na mnie. Ja uciekam. On mnie goni... I tak sobie biegamy w kółko po tym pomieszczeniu. W końcu udało mi się znaleźć kratkę w ścianie. Wczołgałam się do niej i siedzę. I tylko się zastanawiam - co teraz?
A tu jak mi zombiak nie piśnie! Cały dom chyba obudziło, a mnie zrzuciło prawie z krzesła! Pierwszy raz usłyszałam, żeby te zombie takie dźwięki wydawały!
Ostatecznie jakoś sobie poradziłam i ruszyłam dalej... ale wiadomo..
Kocham przytulisko... Za klimat.. Za mrok

[Maveral]

Mały offtopic zrobię, ale trudno... ktoś może wie o czym jest gadka, gdy odpalimy gramofon w pokoju kustoszki muzeum w TDS? (ten pokój z balkonem, na którym znajduje się dźwignia do tego dużego posągu z gadającym okiem) Może jest gdzieś na necie treść tego gramofonowego nagrania? (może być w j. angielskim)

Dobra, wyciągnąłem tę gadkę z plików TDS. Zrozumialem z niej trzy po trzy więc proszę - niech ktoś ściągnie ten plik i napisze w tym wątku tłumaczenie tego nagrania. Niestety, w oryginalnym wydaniu TDS nie zostało ono przetłumaczone.

[Samira]

Hm.. Mav.. Tam nie ma nic ciekawego.
To jest coś w deseń jakiejś płytki z muzyką relaksującą. Mówią o chowaniu swoich problemów w pudełku i chowaniu tego pudełka w głębi umysłu.
Takie nic nie warte, dla złodzieja, bzdury
A na końcu płytka się zacina...
Widać ktoś miał po prostu sporo problemów i musiał się zrelaksować.

[Maveral]

Mimo wszystko jeśli ktoś ma trochę czasu, to proszę o przetłumaczenie tego nagrania To, że jest to jakaś forma płyty relaksacyjnej, to zrozumiałem, ale chciałbym dokładnie słowo w słowo wiedzieć co tam jest nagrane

[nazgul82]

Oczywiście głosuję na Przytulisko. Dlaczego ? Bo misje z dreszczykiem lubię najbrdziej. Niby mam już 25 lat, ale grając późną nocą (chyba tylko tak mozna grać w Thiefa aby nie psuć sobie zabawy) przy zgaszonym świetle i zupełnie sam no to czułem się niezbyt pewnie. Niby to tylko gra ... ale wczuć się w ten klimat jest bardzo łatwo. Wspaniałe udźwiękowienie. I ta niepewność, co będzie za kolejnymi drzwiami. Jak pierwszy raz wyszedł mi psychol to ufff.... stałem przyczajony obok drzwi i nasłuchwiałem i nagle dokładnie metr przedemną pojawiło się to pokręcone stworzenie. Uff. Aż dałem w nią zagrać moim dwóm siostrą aby przetestować jak bardzo jest straszna. Warunki miały takie jak ja - czyli noc, ciemno tylko że ja byłem w pokoju (nie gram na głosnikach tylko na słuchawkach). No więc starsza siostra (20lat) przeszła misję ale kilka razy podskoczyła na krześle i wrzeszczała. Często też mówiła iż mnie zabije za to że dałem jej w to grać. Druga siostra (12lat) fanka filmów i gier z "potworkami" była jeszcze lepsza. Mianowicie uszła z 20 metrów, schowała się w kącie przy murze na zewnątrz Przytuliska (nawet do niego nie weszła) i jak zobaczyła jak to wygląda i posłuchała dźwięków to powiedziała że nie będzie grała i poszła.

Thief to niby zabawa w złodzieja, ale jednocześnie bardzo dobry dreszczowieć. Z tego co grałem to jedynie misje Marinsem w AvP2 były chyba straszniejsze niż Przytulisko w Thiefie. Bo już misje predatorem czy obcym w zasadzie straszne nie były.

[Mr.MaaD]

Ja sobie cichutko otwieram drzwi celi z białego korytarza. Odwracam się, żeby zobaczyć co jest za mną( przy użyciu widoku z oczu) i nagle za plecami zombiak... Aż moja dziewczyna leżąca sobie spokojnie na łóżku podskoczyła gdy usłyszała moje dość głośne "O TY W RZYĆ!!"

[Łucznik]

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaa... przekelństwo! nie przeszedłem ciągle próbuje i zwiewam do pulpitu Br.... straszna....

gdyby ktoś wiedział skąd mogę wziąć save tuż po przytulisku to będe wdzieczny

[Dark Alphadron]

[...] Aż moja dziewczyna leżąca sobie spokojnie na łóżku podskoczyła gdy usłyszała moje dość głośne "O TY W RZYĆ!!"

Biedna dziewczyna.
@up
Jakby co to mogę ci zrobić save centralnie po nim - powiedz tylko na jakim poziomie grać, ile łupów brać, ilu ogłuszać itp.
@down
Może zemsta? A co do Naruto, wcale nie jest toto takie złe - da się przeżyć, o ile nie doszukujesz się poważnej fabuły.

[Mr.MaaD]

Wcale nie biedna!! Zmusiła mnie ostatnio do odejścia od T:DS i oglądania, wybaczcie brzydkie słowo, Naruto!

[SPIDIvonMARDER]

Sierociniec..... mimo, ze twórcy trochę za dużo ściągnęli z Haunted Cathedral, to i tak to po prostu było g-e-n-i-a-l-n-e. Grałem wieczorem, przy zgaszonym swietle i czułem, jak wztrasta tętno. Spociłem sie jak przebiegnięciu kilosa.
Rozwiązanie, że przeciwnicy się pojawiają dopiero później, a twórcy nas strasza samymi odłosami, grą świateł ora klimatem miejsca, jest niezwykle profesjonalny. To prostu strzał w dziesiątkę!
Drugie miejsce: Muzeum. Kupa skarbów, klimat, dźwięki, przestzrenie (kojarzyło mi się z bankiem z T:MA), oraz świadomość, ze za każdym rogiem moze być Gamall. Jedyne rozczarowanie jest takie, że gdy mówili o pułapkach, to oczekiwałem czegoś więcej od krat oraz elektrycznego pastucha. czegoś na miarę Bonehoardu. Bym paru wartowników wymienil na pare zapadni i ukrytych strzał.
Dom Wdosy jest też dobry, zwłaszcza muzyka i anstrój miejsca, ale sama misja mi się mniej podobała. Trzecie miejsce.

[Sutriw]

Sierociniec..... mimo, ze twórcy trochę za dużo ściągnęli z Haunted Cathedral

Co konkretnie ściągnęli?

[Mr.MaaD]

I o co chodzi z tymi kratami w muzeum? To strażnicy mogli je zamknąć? Widać byłem zbyt niezauważalny...

[SPIDIvonMARDER]

Przepraszam, źle się wyraziłem z tymi kratami. To nie do końca pułpka, ot utrudnienie. Sorry.
natomiast co do Huanted... to było kilka ementów spólnych, ktore owszem, tu i tu świetnie pasowały, ale gdyby je czyms zamienic, by mogło być jeszcze ciekawiej:
-tu i tu pomagamy jakiemuś duchowi.
-tu i tu nie mozna wyjśc, tak jak się weszło. misja polega na wydostaniu sie z poziomu (bo przyznajmy, zdobycie Oka nie było trudne i w całej misji chodziło o ucieczkę. tak samo w Przytulisku - nie zdobywamy info o Gamall, nimi jest Lauryl. To ciekawe rozwiązanie, jednak nadal misja polega na ucieczce).
-tu i tu przeciwnikami są zombie (w Cathedral głównie, w Przytulisku tylko[opiekunowei też się tak zachowują i z nimi się tak walczy]).
Nie zmienia to faktu, że obie misje przeszły do historii. I słusznie. Niepotrzebnie się czepiam. Sorki. :D

[Dark Alphadron]

A ja przeszedłem sobie jeszcze raz Thiefa:DS i postanowiłem zmienić głos. (szkoda, że się nie da. ) Na co? Ano na:
End of the Bloodline.
Za co? Za klimat i pogaduchy strażników. Za świetne teksty Garretta, na przykład ten o truciznach. Za śpiącego strażnika, mamroczącego o nietoperzach. Za służki, zwalające wszystko na nową. Za kucharza-schizola. (no bo jak wytłumaczyć fakt, że koleś gada sam do siebie?) Oraz za to, że właśnie tam po raz pierwszy usłyszałem "W...what? Where is everything?" po poczęstowaniu strażnika flashem. W skrócie - za całokształt.

[Shokey]

Nie będę oryginalny i powiem że Przytulisko kara sceną.
W żadnej innej grze nie miałem takiego stracha - przez pierwszą połowę misji non-stop używałem "skradania się". Właśnie klimat mnie do tego zmusił - nic się nie działo a ja byłem śmiertelnie przerażony Atmosfera jest tak gęsta że można ją kroic nożem. Dobre 2 minuty się zbierałem żeby wejść wyżej po schodach na których usłyszałem to walenie w drzwi... brrr...

Na uznanie zasługuje też fragment - bo to nie misja - na statku. Ani mi w głowie było podnoszenie jakiś wartościowych przedmiotów jak obok leżały zwłoki

[Papa_Giorgio]

Mi się w sierocińcu najbardziej podobała ostatnia scena. Jak przebiegałem po stole przy którym siedzą opiekunowie i wyskoczyłem przez okno. W locie jeszcze się obróciłem i jak zobaczyłem że wszyscy dobiegają do okna to mało nie spadłem z krzesła XD

[Mr.MaaD]

W pzytulisku nie można krajać atmosfery nożem. Ona ma gęstość większą niż żelazo ^^

[SPIDIvonMARDER]

I te pomysły na choroby tych pacjentów... szczególnie pomysłowa była kobieta, która tuliła urnę swego dziecka, jakby ono nadal było żywe. Przyznam, że wtedy zacząłem się dodatkowo niepokoić.
No i przytulisko nas obu nie wypuści...