TDS - streszczenie fabuły gry

[Bukary]

<p align=center>Wejście do Gospody, Wyjście z Cienia (Checking In - Cashing Out)*</p>
Znajomy Garretta, paser Bezwzględny Perry (Hearthless Perry), poinformował złodzieja, że do gospody Pod Niebieską Czaplą (Blue Heron Inn) przybył dzisiaj wzburzony Lord Julian. Sprawa jest o tyle interesująca, że Julian ma ze sobą jedwabną sakwę pokaźnej wielkości. Perry daje Garrettowi mapę gospody i złodziej wyrusza w nocy na łowy.

Tylne wejście do gospody

inn.jpg

Dostawszy się do gospody przez piwnicę, Garrett zakrada się do pokoju Lorda i odnajduje w nim list, który Julian otrzymał od kucharza Morrisa. Lord spotyka się z Morrisem w Piwoniowym Apartamencie (Peony Suite), w Sali Lancastera (Lancaster Room).

Sala Lancastera w gospodzie

lancaster.jpg

Garrettowi udaje się podsłuchać ich rozmowę. Julian jest zdenerwowany, ponieważ wygrał zakład ze swoim kuzynem ("moja strzała była bliżej o kciuk"), ale kuzyn nie dotrzymał warunków owego zakładu. Lord chce z kilkoma ludźmi napaść na zamek kuzyna i wykraść ze znajdującego się tam skarbca Opal Rodowy (Bloodline Opal). Dzięki temu będzie mógł zostać głową całej rodziny. Julian wspomina również o Lady Elżbiecie (Lady Elizabeth), która przebywa w zamku, mamiąc kuzyna pochlebstwami. Morris, kucharz pracujący w zamku, zamierza pomóc Julianowi. Radzi, by Lord przedostał się z zaufanymi ludźmi poza mury zamku, ukrywając się w wozie z dostawą żywności, który przybywa do zamku każdego dnia po zachodzie słońca. Morris obiecuje, że na ustalony z Lordem sygnał (zgaszenie pochodni w kształcie lwiej głowy przy drzwiach głównych) otworzy boczne wejście do zamku. Garrett kradnie Julianowi jedwabną sakwę i wydostaje się z gospody.

* To, rzecz jasna, gra słów w języku angielskim: "check in" oznacza "zameldować się" [w gospodzie], zaś "cash out" jest przeciwieństwem "cash in" (czyli "wycofać się z ryzykownego przedsięwzięcia"). Tytuł ten może jednak równie dobrze wiązać się ze znaczeniem "cash out" jako "wypłaty", "spieniężenia dóbr", czyli "Garrett w Gospodzie, Pieniądze w Kieszeni" albo "Postój w Gospodzie, Ruch w Interesie" itp.

Bezwzględny Perry

heartlessperrya.jpg

Lord Julian

lordjuliana.jpg

Morris

cook1a.jpg

[Bukary]

Dawno, dawno temu w skryptorium Zakonu Strażników...
Gdy pióro zwiastować będzie przemianę...

komiks1.jpg

...a glif wyzwoli się z niewoli dłoni...

komiks2.jpg

...ubrawszy szatę transmutacji...

komiks3.jpg

...wówczas - niczym karta wydarta z księgi - zagubi się prawdziwe znaczenie...

komiks4.jpg

...ukrytych znaków, tajemnych spojrzeń, ciemnych sekretów...

komiks5.jpg

...naszego jestestwa... tego, co głęboko skrywane.

komiks6.jpg

Dokąd zmierzamy? Czym jesteśmy? Kagankiem oświetlającym mroki Miasta? A może... ciemnością?

[Bukary]

Zmierzch Rodu (End of the Bloodline)

W jedwabnej sakwie znajdował się medalion z wytłoczonym gryfem. Perry twierdzi, że to herb Rutherfordów, starej rodziny z South Quarter. Obecnie w zamku rodowym Rutherfordów przebywa Lord Ember*, a Julian pragnie zająć jego miejsce.

Przednia Część Zamku (Castle Front)

Garrett dostaje się nocą poza mury zamku przy pomocy wozu z żywnością, o którym wspominał Morris. Podsłuchuje przy bramie głównej rozmowę służącego i strażnika. Służący opowiada o wielu tajemnicach i mrocznej historii zarówno zamku Embera, jak i całej dzielnicy South Quarter. Podobno w Mieście dzieją się dziwne rzeczy, o których nie mają pojęcia nawet Młotodzierżcy. Kiedyś - jeszcze jako Strażnik Miejski - służący był świadkiem znalezienia ciała całkowicie obdartego ze skóry. Garrett gasi pochodnię w kształcie lwiej głowy i dostaje się do zamku bocznym wejściem.

Zamek rodowy Rutherfordów

zamek.jpg

W środku znajduje notatkę od kapitana Williamsa skierowaną do wszystkich strażników. Okazuje się, że Ember zainstalował w skarbcu dodatkową kratę w obawie przed atakiem ludzi Juliana. Przekradając się przez zamkowe komnaty, złodziej znajduje również korespondencję członków rodziny Rutherfordów. Dowiadujemy się, że Elżbieta zniknęła, szykuje się coś podejrzanego, a inni kuzyni Lorda (Benwick, Nestor) przyglądają się wszystkiemu z boku i nie zamierzają interweniować: wyczekują, żeby służyć temu członkowi rodziny, który wyjdzie cało z rywalizacji.

Wewętrzne Komnaty (Inner Quarters)

W wewnętrznych komnatach Garrett podsłuchuje rozmowy służących, z których wynika, że Ember nie należy do gatunku ludzi miłosiernych. Jenny, jedna ze służek, zmuszona była całą noc szyć Lordowi opończę. Rano jej palce pokryły się krwią.

W zamkowej kuchni Garrett znajduje Morrisa i jego pamiętnik. Kucharz działa na dwa fronty: pomaga Julianowi, ale zarazem nie zdradza mu wszystkich tajemnic zamku, aby - w przypadku zwycięstwa Embera - spaść jednak na cztery łapy. Z pamiętnika Morrisa wynika, że przełącznik otwierający dodatkową kratę w skarbcu znajduje się w komnacie Lorda Embera.

Garrett przemierza zamkowe korytarze i dociera w pobliże komnaty Elżbiety. Tam podsłuchuje rozmowę służącej ze strażnikiem. Kobieta wychwala Elżbietę: to dama wykształcona, mądra i znające obce języki. Zaś Ember to nieuk, który interesuje się wyłącznie sprawami praktycznymi i najnowszymi sensacjami (np. zarazą w Mieście). Strażnik z kolei narzeka, że Elżbieta każe mu bardzo często zmieniać pochodnie przy swojej komnacie. Zapewne czegoś się obawia. Garrett zakrada się do pokoju Elżbiety. Znajduje tam list od Lady Warwick, która prosi Elżbietę o przygotowanie leczniczej mikstury dla umierającego męża, Lorda Clive'a Warwicka, najlepszego przyjaciela Embera. W komnacie jest również dziennik Elżbiety. Uciekła ona z zamku w obawie przed najazdem Juliana. Ma jednak niecne plany: chce wyjść za mąż za Embera (lub Juliana, jeśli ten przejmie władzę w zamku), a potem otruć swojego małżonka. Gdyby jednak coś nie poszło po jej myśli, przygotowała plan awaryjny: ukradła ze zbrojowni pozłacany hełm (będący - jak dowiadujemy się z innych notatek - trofeum wygranym prez Lorda Nestora podczas Letniego Turnieju), z którym może w każdej chwili uciec z zamku. Garrett kradnie pozłacany hełm ze skrzyni Elżbiety.

Komnata Elżbiety

elzbieta.jpg

Nieopodal znajduje się dobrze strzeżona komnata Lorda Embera. W komnacie jest kolejny medalion Rutherfordów oraz pamiętnik Lorda. Ember bezgranicznie ufa Elżbiecie. A jego przyjaciel, Clive, zmarł w dosyć dziwny sposób: umysł Lorda Warwicka pozostawał pod wpływem jakiegoś dziwnego kamienia, który teraz przekazany został do Wieldstorm Museum. Garrett znajduje przełącznik (pochodnię) otwierający kratę w skarbcu. Schodzi do skarbca i otwiera znajdujące się za kratą drzwi przy pomocy medalionu, a następnie kradnie Rodowy Opal i wydostaje się z zamku.

* To imię znaczące. Można się pokusić o przekład. Np.: "Lord Ognisty", "Lord Kochliwy".

Lord Ember

lordrutherforda.jpg

[Bukary]

Noc Pierwsza - South Quarter

Garrett opuszcza swój przytulny pokoik. Na korytarzu spotyka Boba, strażnika wynajętego przez właściciela kamienicy do pilnowania mieszkań i odstraszania... złodziei. Garrett zapoznaje Boba ze swoim obuchem... Podobno nie kala się własnego gniazda, ale któż zważa na przysłowia?! Garrett włamuje się zatem do mieszkania gospodarza, Z. Wicketa, gdzie znajduje informację o tym, że pan Wicket jest przez kogoś szantażowany i w związku z tym codziennie zostawia pieniądze pochodzące z opłat czynszowych pod kratą ściekową w Czarnej Alei (Black Alley).

Czarna Aleja

czaleja.jpg

Złodziej dostaje się także do pokoi innych mieszkańców budynku i w jednym z nich znajduje interesujący tekst z morałem pt. "Henry i Wiedźma", traktujący o małym chłopcu, który nie posłuchał rodziców, wałęsając się nocą po mieście w poszukiwaniu jedzenia, i został zjedzony przez Wiedźmę (the Hag), która udawała siwą staruszkę.

Przed mieszkaniem Garrett podziwia piękną fontannę (South Quarter Fountain). Podobno znajduje się ona w miejscu, gdzie niegdyś położono kamień węgielny pod budowę Miasta.

Fontanna w Południowej Dzielnicy

fontan.jpg

Przy fontannie rozmawiają dwaj mężczyźni. Doki objęte zostały kwarantanną. Mieszkańcy przypuszczają, że chodzi o jakąś zarazę. Ale jeden z mężczyzn rozmawiał w tawernie ze znajomym, Jessiem, i dowiedział się, że do portu przybił statek pełen żywych trupów. Wielkie nieba! Rozmówcy zaczynają się martwić o swoje dziewczyny - Natalię i Grace O'Malley - które mieszkają w pobliżu portowej tawerny. Męzczyźni rozchodzą się, a Garrett kradnie jednemu z nich klucz do mieszkania. (Po co wchodzić przez okno, skoro można drzwiami?)

Złodziej udaje się do sklepu Bezdusznego Perry'ego w Czarnej Alei. Zauważa czerwony odcisk ręki na murach. To znak, że w tym miejscu robi się nielegalne interesy. Perry informuje Garretta, że w jego sklepie zjawiła się niedawno Elżbieta w towarzystwie dwóch podejrzanych typków. Troszkę go przycisnęli i Perry zdradził imię złodzieja, który ukradł Opal. Paser nie chce więc kupić Opalu od Garretta i kieruje go do sklepu Berty Szmuglerki (Black Market Bertha) w Stonemarket.

Sklep Perry'ego

sklepperry.jpg

Przed wejściem do Stonemarket przyczaiła się Elżbieta z rzezimieszkami. Podejrzane typki rozmawiają o tym, jak łatwo udało się wyciągnąć od Perry'ego imię Garretta oraz informację o tym, dokąd złodziej uda się z Opalem. Jak widać, przydomek "Bezwzględny" nadany został Perry'emu na wyrost! Zakapiory chcą od Lady Elżbiety zapłaty za swoje usługi. Garrett przekrada się do opuszczonego sklepiku, gdzie Elżbieta ukryła zapłatę. Kradnie "pensje" bandziorów i czyta list Elżbiety: planuje ona zabrać Garrettowi Opal, a następnie powrócić do zamku i policzyć się z Emberem lub Julianem przy pomocy trucizny. Garrett przedostaje się do Stonemarket.

Bob

bob.jpg

Lady Elżbieta

elibthrthrforda.jpg

[Bukary]

<p align=center>Noc Pierwsza - Stonemarket</p>
Stonemarket to dzielnica słynąca z handlu i... korupcji. Mnóstwo tutaj sklepów, a co za tym idzie - kręci się w tym miejscu wielu ludzi. Nawet w nocy. Tu znajduje się również Wieża Zegarowa (Clocktower) - punkt orientacyjny dla mieszkańców Miasta.

Zachodnia fasada Wieży Zegarowej


Rynek Stonemarket (Stonemarket Plaza)

Garrett "odwiedza" gospodę, zabierając znalezione kosztowności. Później przechadza się po Mieście, podziwiając boczną fasadę Wieży Zegarowej i posąg gargulca na Podwórzu Terkes (Terces Courtyard)*.

Podwórze Terkes


Przy drzwiach jednego z domów podsłuchuje interesującą rozmowę. Pan Brent rozmawia z mężczyzną, który podaje się za... Garretta (sic!). Brent wynajmuje rzekomego złodzieja w celu kradzieży Sztyletu Orincrossa (Orincross Dagger), który ma dla Brenta szczególną wartość sentymantalną. Sztylet poddawany jest renowacji w Zbrojowni Corthrona (Corthron's Armory) i powinien się znajdować w piwnicznym sejfie. "Garrett" ma dostarczyć noż do znajdującej się przed katedrą św. Edgara skrzynki na ofiary i donacje dla Zakonu Młotodzierżców. Tam również znajdzie później swoją zapłatę.

* "Terces" to być może anagram (secret). Stąd w języku polskim "Terkes" (sekret).

Główna Część Stonemarket (Stonemarket Proper)

Przed bramą prowadzącą do katedry Garrett podsłuchuje rozmowę dwóch rzezimieszków, mężczyżny i kobiety. Udało im się zdobyć mapę katedry i zamierzają zrabować znajdujące się w niej kosztowności. O ile jednak mężczyzna chce jeszcze poczekać i dokładnie zaplanować całą akcję, o tyle kobieta kładzie nacisk na element zaskoczenia. Garrett kradnie jednak mapę katedry, żeby pozbyć się "nieuczciwej" konkurencji.

W pobliżu znajduje się posterunek straży i cela, w której przetrzymywany jest dziwny stwór. Gravid prosi Garretta, aby otworzył jego celę, gdyż pragnie wrócić tam, skąd przyszedł - pod ziemię. Garrett pomaga Gravidowi w ucieczce, a w jego celi znajduje mapę Cytadeli Kurshoka (Kurshok Citadel).

Niedaleko katedry Garrett natrafia na dom jubilera, Vincenta Crowleya. Z jego pamiętnika dowiaduje się, że dwóch opryszków, Craig i Milton, przyniosło do jubilera skradziony kamień. Vincent podzielił go na niewielkie części i kilka zabrał dla siebie, licząc na to, że złodzieje się nie zorientują. Skradzione złodziejom klejnoty jubiler ukrył przy cokole posągu gargulca na Podwórzu Terkes. Vincent się jednak przeliczył... Garrett słyszy odgłosy kłótni. U jubilera zjawili się Craig i Milton. Próbują dowiedzieć się od Vincenta, gdzie ukrył klejnoty. Jubiler ich zwodzi, twierdząc, że schował kosztowności pod swoim ulubionym stolikiem w pubie. Złodzieje nie dają się jednak nabić w butelkę i zabijają Vincenta, żeby nie stracić reputacji. Business is business.

Garrett udaje się do Zbrojowni Corthrona. Jego "sobowtór" już otworzył tam sejf, ale nie znalazł w nim sztyletu i teraz bezradnie przeszukuje piwnicę. Garrett pokazuje temu nędznikowi przy pomocy obucha, kto jest prawdziwmy Mistrzem Złodziejskiego Fachu. Sztylet znajduje się w pokoju właściciela. Ale już po chwili ląduje w sakwie Garretta.

Zbrojownia Corthrona


Garrett zanosi sztylet do skrzynki na ofiary, po czym udaje się do sklepu Berty. Berta kupuje Opal i przekazuje Garrettowi list, który zostawił dlań jakiś mężczyzna. To list od Strażnika Artemusa. Strażnik chce się z nim spotkac na Podwórzu Terkes. Złodziej wstepuje jeszcze do znajdującego się tuż obok sklepu Marly Madison (Marla Madison), żeby zakupić potrzebny sprzęt, po czym wraca na Rynek Stonemarket, aby upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu: spotkać się ze Strażnikiem Artemusem i przywłaszczyć sobie klejnoty Vincenta.

Pan Brent


"Garrett"


Vincent Crowley


Berta Szmuglerka


Marla Madison

[Bukary]

<p align=center>Rozmowa Garretta z Artemusem na Podwórzu Terkes</p>

artgar.jpg

(Garrett wkracza na Podwórze. Zatrzymuje się gwałtownie.)

Garrett: Nie lubię być śledzony.

(Spogląda za siebie i widzi, jak z ukrycia wychodzi zakapturzona postać w płaszczu.)

Garrett: Tajemnicze notatki, sekretne spotkania. Wy, Strażnicy, jeszcze nie wyrośliście z tej dziecinady?

Artemus: Nie chcieliśmy sprawiać wrażenia... tajemniczych.

Garrett: A jakie chcieliście sprawić wrażenie? Czyżbym nie miał już przyjaciół w Radzie Strażników?

Artemus: Masz ich więcej, niż przypuszczasz... Garrett... Mogę mówić?

Garrett: Jasne. Gadaj.

Artemus: Rada Strażników zgodziła się, abyś został dopuszczony do wysłuchania przepowiedni czytanych przez naszego Interpretatora, Strażniczkę Cadukę.

Garrett: Ech, typowa dla Strażników gadka, która znaczy: "stało się coś złego i potrzebujemy twojej pomocy", tak?

Artemus: Rada domaga się jednak, byś wpierw coś dla nas zrobił.

Garrett: Mów dalej.

Artemus: Dwa przedmioty. Jeden u Młotodzierżców, drugi - u Pogan. Mamy zamiar uczynić je obiektem dokładniejszych badań. Chcemy, żebyś je dla nas pozyskał.

Garrett: Masz na myśli: "ukradł". To na pewno jedyne kłody, jakie rzucicie mi pod nogi, zanim będę mógł wysłuchać przepowiedni?

Artemus: (po chwili milczenia) Przeskakując przez nie pomyślnie, dowiedziesz w istocie, iż jesteś godzien zaufania. Nie jest to wszakże... moja decyzja.

Garrett: Zdobędę dla was te błyskotki. Upewnij się tylko, że twoi koledzy, Strażnicy, dotrzymają swojej częsci umowy.

(Znika w cieniu.)

Artemus: Zrobię to... Garrett... Garrett?


Strażnik Artemus

artemus.jpg

[Bukary]

<p align=center>Wieczór św. Edgara (St. Edgar's Eve)</p>
<p align=center>Ukorzcie się, niewierni, przed potęgą Młota!</p>
<p align=center></p>

Z otrzymanej od Artemusa notatki Garrett odczytuje nazwy "błyskotek", które powinien zdobyć: Kielich Budowniczego (Builder's Chalice) przechowywany jest przez Młotodzierżców w Katedrze św. Edgara (St. Edgar's Church) w Stonemarket, zaś Łapa Szakala (Jacknall's Paw), przedmiot należący do Pogan, znajduje się prawdopodobnie gdzieś w tunelach wydrążonych pod studnią w Południowej Dzielnicy (South Quarter well).

Garrett udaje się wpierw do katedry w Stonemarket. Dziś jest dzień św. Edgara, toteż Młotodzierżcy pełnią w katedrze całonocną posługę. Spędzając czas na modlitwach, być może nie zauważą złodzieja przemykającego się cichaczem w cienu kościelnych krużganków.

Teren Katedry (Cathedral Grounds)

Wejście do katedry jest strzeżone, więc Garrett dostaje się do środka przez jeden z bocznych balkonów. Porzucona niedbale księga, znaleziona przez złodzieja przy wejściu, opisuje historię Potępionego Człowieka, któremu Młotodzierżcy zarzucili herezję (nie potrafił odmówić modlitwy do Budowniczego), a następnie obcięli głowę, i przypomina Garrettowi, z jakimi fanatykami będzie miał dzisiejszej nocy do czynienia.

Front Katedry św. Edgara


W głównej nawie katedry Garrett podsłuchuje rozmowę Mistrza Kowala Greidusa (Master Forger Greidus) z zakonnikiem pełniącym posługę przy ołtarzu i dowiaduje się, że pozostali bracia zakonni, skończywszy swoje prace, powinni uderzyć w kościelny dzwon, aby przywołać Greidusa, który udzieli wszystkim obowiązkowego błogosławieństwa przy ołtarzu. Tymczasem Mistrz w towarzystwie osobistego sługi udaje się do swojej celi.

Garrett znajduje ponadto w nawie głównej apokryf opisujący chwalebne czyny św. Edgara. Tracąc siły w wielkiej bitwie, Edgar poprosił Budowniczego o wsparcie lub szybką śmierć. Napiwszy się z Kielicha, zyskał jednak z łaski Budowniczego moc, dzięki której powiódł swoje oddziały do zwycięstwa. Po wielkiej bitwie Edgar przechadzał się wśród rannych i powalonych wrogów, "ofiarując" ich spragnionym ustom napój z Kielicha: zwycięzeni zostali wówczas pochłonięci przez "ognień z kuźni Budowniczego".

Złodziej znajduje także informację skierowaną do wszystkich braci: Arcykapłan Greidus przechowuje w swojej komnacie Święty Symbol Mistrza Kowala (Holy Symbol of the Masterforger), czyli pochodzący wprost od św. Edgara znak przywództwa, w którym "odbija się łaska Budowniczego".

W jednej z bocznych kaplic Garrett odnajduje pozłacany Kodeks Nakazów (Codex of Admonitions) oraz delektuje się lekturą przypowieści o synu marnotrawnym, który prosi ojca o rzecz pomocną w zdobywaniu pożywienia. Syn otrzymał żelazne dłuto. Ale nie potrafił zeń zrobić użytku. Obdarzony więc został wspaniałym młotem z drewna i metalu. Ale i ten przedmiot na nic się zdał synowi: nie złowił za jego pomocą ryb ani nie zebrał plonów. Wtedy ojciec rozłupał skierowaną ku niemu w błagalnym geście rękę syna i rzekł: "Takież owoce twej pracy dozwolił ci zebrać Budowniczy, jakaż praca owa była, a to jest żadna".

Złodziej dostaje się do baraków przykościelnych, gdzie przysłuchuje się rozmowie dwóch pełniących straż Młotodzierżców. Mistrz Kowal Greidus obwieścił wszystkim Mistrzom Kowalom Kościoła, że napije się z Kielicha Budowniczego. To krok szaleńczy, albowiem od pięćdziesięciu lat, czyli od czasu, gdy Mistrz Kowal Alebus zanurzył usta w Kielichu i spłonął żywcem, Kielich spoczywa za kratami w Relikwiarzu. Co więcej, Greidus wzywa wszystkich Mistrzów Kowali, aby napili się z Kielicha i tym samym udowodnili, że są odważni, a zarazem prawi. Jak widać, Kielich to rzecz niebezpieczna. Za jego przyczyną zginęło już wielu Pogan.

Przez baraki, kościelną bibliotekę i szalety Garrett przedostaje się do komnaty Greidusa. Niestety, w komnacie przebywa Arcykapłan, a przy wejściu pełni straż jego osobisty sługa. Garrett wraca więc do dzwonnicy i wprawiając w ruch serce dzwonu, wywabia Greidusa z celi. W komnacie Mistrza Kowala złodziej odnajduje wiele interesujących dokumentów. W swoim liście Brat Thorgrim chwali Greidusa i Brata Rolanda za sposób, w jaki zabezpieczyli Kielich Budowniczego w fabryce (Hammer Factory). Do otwarcia klatki z Kielichem potrzebne są bowiem równocześnie: Święty Symbol i wytłoczona przekładnia. Zgodnie z poleceniem Arcykapłana Thorgrin zniszczył wytłoczoną przekładnię. Można jednak zrobić następną przy użyciu fabrycznej tłoczni (Stamping Machine). W innym z kolei liście Brat Roland zwraca się do Greidusa z dwiema sprawami. Po pierwsze, zauważył, że Brat Reginald nie odmawia modlitwy dziękczynnej, przechodząc obok posągu św. Edgara, w związku z czym Roland skierował go do pracy w fabryce na dwie zmiany. Druga sprawa jest natury doktrynalnej: Lady Warwick ofiarowała Zakonowi niewielką statuetkę św. Edgara (effigy of St. Edgar), a Roland nie wie, czy przy tym przedmiocie kultu należy odmawiać modlitwę. W skrzyni Greidusa złodziej znajduje zaś wykładany klejnotami pejcz (Cat O'Nine Tails) do samobiczowań, który Greidus otrzymał od swoich uczniów - Imbrela, Partisa, Mendusa i Raphaela - w podzięce za dwudziestoletnią służbę Zakonowi i z życzeniami częstego używania na chwałę Budowniczego. Z komnaty Greidusa złodziej zabiera i pejcz, i Święty Symbol.

Cela Arcykapłana Greidusa


Skoro Kielich znajduje się w fabryce, tam właśnie Garrett kieruje swoje kroki. Po drodze kradnie jeszcze śpiącemu Rolandowi statuetkę św. Edgara. (Biedakowi śniły się koszmary: mamrotał przez sen o tym, że nie może znaleźć węgla i z jego winy zgaśnie fabryczny piec). Przy wejściu do fabryki rozmawiają dwaj zakonnicy: jako że Młotodzierżcy celebrują dzień św. Edgara, w kościele służbę pełnił dziś nawet Inspektor Drept (Inspector Drept), który nie przebywa zazwyczaj w towarzystiwe innych braci, albowiem zajmuje się szukaniem w Mieście złoczyńców i bandytów. Zakonnicy wspominają również o dziwnej obsesji Inspektora: podobno szuka on wciąż jakiejś wiedźmy, która tak naprawdę pojawia się jedynie w bajkach i dziecięcych rymowankach.

Fabryka Młotodzierżców (Hammer Factory)

W fabryce Garrett znajduje teksty objaśniające naturę drzewa i metalu oraz notatkę, z której wynika, że pozwolenia na użycie tłoczni udzielić może jedynie Główny Mechanik Roland (Chief Worker Roland), zaś gotową do wytłoczenia przekładnię znaleźć można w fabrycznym Magazynie (Storage Area). Złodziej tam właśnie się udaje. W magazynie kradnie przekładnię i zapoznaje się ze Zbiorem Przykazań, Regulaminów i Zasad Postępowania Młotodzierżców (Compendium of Precepts, Regimens and Rules of Conduct). To nudna lektura. Garrett zmierza następnie do pomieszczenia z tłocznią, gdzie robi użytek ze znalezionej przekładni.

Mając w sakwie Święty Symbol i wytłoczoną przekładnię, złodziej zmierza do pomieszczenia z Relikwiarzem (Reliquary), gdzie - w klatce podwieszonej pod sufitem (Suspension Cage) - spoczywa Kielich Budowniczego. Garrett używa Symbolu i przekładni do obniżenia klatki, po czym zabiera Kielich. Nareszcie!

Relikwiarz w fabryce Młotodzierżców


Przed wyjściem z fabryki Garrett ogłusza jeszcze pracującego w pocie czoła Reginalda i ogląda dziwną maszynę Młotodzierżców, Piec z Ładowaną Dmuchawą (Bellows Intercharge Grill), który służy zakonnikom do palenia nieumaryłych z pobliskich cel więziennych. Obok pomieszczenia z przerażającą maszynerią znajduje się komnata Inspektora Drepta. Garrett zapoznaje się z jego notatkami. Zdaje się, że Inspektor od wielu lat bada niewyjaśnione morderstwa i dostrzega w nich pewien wspólny wzorzec: ofiary zostały obdarte ze skóry, a w pobliżu miejsca zbrodni widziano siwą, przygarbioną staruszkę. Nad biurkiem Drepta złodziej zauważa dziwny napis: LAURYL, RACHUNKI ZOSTANĄ WYRÓWNANE.

Pozyskawszy dla Strażników Kielich, Garrett opuszcza teren fabryki i katedry.

Arcykapłan Greidus


Główny Mechanik Roland


Brat Reginald

[Bukary]

<p align=center>Noc Druga - South Quarter i Stonemarket</p>
Garrett po raz kolejny "odwiedza" w nocy zamknięte mieszkanie swojego gospodarza, po czym wyrusza do Stonemarket, aby odebrać zapłatę za Sztylet Orincrossa ze skrzynki przy bramie wiodącej do katedry św. Edgara. Następnie z Czarnej Alei w Południowej Dzielnicy po raz kolejny zabiera złożony przez pana Wicketa okup. Załatwiszy wszystkie pilne sprawy, złodziej może wyruszyć na poszukiwanie kolejnego przedmiotu dla Strażników...

<p align=center>W Sanktuarium Pogan (Into the Pagan Sanctuary)</p>
<p align=center>Miejscy głupcy, złóżcie hołd siłom Natury!</p>
<p align=center></p>

Częste włamania do mieszkań i zwierzęce zawodzenia słyszane w nocy na terenie Południowej Dzielnicy sprawiły, że wśród mieszkańców krążą plotki o ukrytym gdzieś w sąsiedztwie przejściu na terytoria Pogan. Wedle Artemusa wejście do wydrążonych przez Pogan tuneli wiedzie poprzez starą studnię. Unoszący się przy studni zapach wegetacji i rozkładu upewnia Garretta, że Strażnik miał rację. Złodziej wskakuje do studni, rozpoczynając wyprawę w poszukiwaniu zmumifikowanej Łapy Szakala.

Studnia w Południowej Dzielnicy


Tunele Pogan (Pagan Tunnels)

Dotarłszy do samego dna studni, złodziej natrafia na dwóch zbłąkanych poszukiwaczy skarbów. Wyposażeni w kilofy, mają zamiar szukać bryłek srebra, które podobno znajdują się w podziemnych tunelach. Nie zdają sobie jednak w pełni sprawy z tego, że będą mieli tutaj do czynienia z wyznawcami kultu Szachraja (Trickster). Jeden z poszukiwaczy wyrusza na zwiady. Garrett z ukrycia obserwuje, jak nieszczęśnik ginie z ręki pogańskiego szamana...

Nieco dalej złodziej przysłuchuje się rozmowie dwóch Poganek. Rzeżucha (Cress) tłumaczy Machorce (Baccy) sposób, w jaki Kapłanka Lasu, Dyan, przy pomocy czarów podporządkowuje sobie mieszkańców Miasta, zyskując panowanie nad ludzkimi umysłami oraz kierując ich postępowaniem wedle własnego uznania, a niejaki Oset (Larkspur)* kończy rozpoczęte przez nią dzieło, zabijając nieszczęśników, gdy czary Kapłanki przestaną już działać. Garrett zapoznaje się także z umieszczonym w widocznym miejscu obwieszczeniem Szamana Rojnika (Singreen): aby utrzymać lokalizację Sanktuarium w tajemnicy, Poganie mają obowiązek zabić każdą osobę, która znajduje się w tunelach i nie jest wyznawcą Szachraja, a następnie wykorzystać martwe ciało jako nawóz dla krwawnicy. Brrr...

Obok jaskini Rzeżuchy kręci się Szaman Żmijowiec (Fangrot). Garrett odnajduje list, jaki Żmijowiec otrzymał od Szamanki Jemioły (Woodbine)*. Nakazuje ona Szamanowi, aby upewnił się, że Poganin Listek (Leafer), który posiada mapę Sanktuarium, dotrze do Szamanki jeszcze przed świtem i nie będzie tracił czasu, ukrywając się zbyt długo w tunelach.

Wydrążone pod studnią tunele prowadzą do miejskich kanałów (sewers). Tam złodziej odnajduje Listka, który mimochodem, nie zdając sobie sprawy z obecności Garretta, wyjawia swoje najskrytsze marzenia. Otóż Poganin pragnie dowieść własnej wartości, odważnie i czujnie plinując mapy, aby Jemioła przydzieliła mu jeszcze ważniejsze i bardziej zaszczytne zadanie, a mianowicie pełnienie straży przy Łapie Szakala. Wówczas jako szanowany członek społeczności Pogan będzie mógł całymi dniami zajadać przepyszne rodzynki. Niestety, kradnąc mapę, Garrett niweczy wszelkie marzenia Listka.

Sanktuarium Pogan (Pagan Sanctuary)

Garrett wydostaje się z kanałów na powierzchnię. Dociera do dziwnych ruin. Na walącej się ścianie spostrzega obwieszczenie Jemioły skierowane do wszystkich szamanów: przed sięgnięciem po Łapę Szakala należy odprawić Korzenny Rytuał (Ritual of the Root), którego przebieg znany jest tylko Jemiole. Kto będzie próbował zabrać Łapę, nie odprawiwszy uprzednio Rytuału, zginie. I taki właśnie los spotkał ostatnio nieostrożnego Poganina Pugleafa.

W ruinach jednego z domów Garrett znajduje pamiętnik pewnego mężczyzny, który zawarł dziwny układ z Poganami: skuszony smakowitymi rodzynkami, które ze sobą przynieśli, pozwolił im korzystać z własnego ogrodu. Nad zebranymi w ogrodzie plonami i owocami opiekę przejął osobnik o imieniu Kosa (Scythe). Jednak w czasie uroczystego obiadu, który mężczyzna wydawał pewnego dnia, zdarzył się przykry incydent: zaproszona na posiłek sąsiadka, Lorna, zauważyła za oknem dziwne stworzenie, które obserwowało mieszkańców domu. Nikt by jej pewnie nie uwierzył, gdyby nie straszliwy skowyt, który rozległ się po chwili. Wszystcy goście uciekli w panice. Żona mężczyzny, Harrieta, zaczęła płakać. Mężczyzna postanowił sprawdzić ogród. Nie rozpoznał gatunków posadzonych w nim dziwacznych roślin, a ponadto zauważył, iż Poganie zaczęli tam kopać jakąś dziurę. Kosa zmierzył zaś mężczyznę zimnym spojrzeniem, które nie wróżyło niczego dobrego. Kilka dni później mężczyzna postanowił przeciwstawić się Kosie i odbyć z nim poważną rozmowę... Tutaj pamiętnik się urywa.

Wędrując wśród ruin i kierując się mapą Listka, Garrett spostrzega, że Poganie zamieszkali także na terenach opuszczonej fabryki Młotodzierżców. Z rozmowy Pogan przechadzających się między zburzonymi ścianami kompleksu wynika, że w tym miejscu nie krzewi się jednak żadna roślinność, co wyznawcy Szachraja przypisują działaniu klątwy Młotodzierżców. W opuszczonej fabryce złodziej obserwuje także udzielaną Poganom lekcję fechtunku. Czyżby Poganie przygotowywali się do wojny?

Garrett przechodzi przez zaznaczony na mapie strumień i zbliża się do miejsca, które służy Poganom za sypialnię. W pobliżu kręci się Tatarak (Reed)*. Jemioła nakazała mu pilnować cennego Żuka z Brązu (Bronze Beetle), który znajduje się w sypialnianej skrzyni, albowiem Kapłanka Dyan przewidziała, że przedmiot ten zostanie skradziony przez wstrętnego mieszkańca Miasta. Garrett dostaje się do sypialni i kradnie ze skrzyni Żuka.

Wejście do sypialni Pogan


Następnie złodziej udaje się do siedziby Szamanki Jemioły. W znalezionej tam księdze zawarty jest opis Korzennego Rytuału. W jaskini z korzeniem palowym (taproot cave) należy złożyć trzy dary, które przyjęte zostaną przez Serce Dębu (Heartoak): wodę (pokarm dla roślin, ptaków, zwierząt i Leśnego Ludu), mech ("gładzący ziemię" pokarm dla drzew) i ciało lub krew (pokarm dla życia i serca). W ruinach, które Jemioła obrała za swoją siedzibę, Garrett odnajduje także pamiętnik pewnej dziewczynki. Gdy dziewczynka czesała włosy przy świetle księżyca, pod jej okno przychodzili dziwni ludzie, tańczyli i szeptali opowieści o dawnych czasach. Chcieli, aby dziewczynka przyłączyła się do nich. Dziecko przypuszcza jednak, że takie zachowanie nie spodobałoby się mamusi. Na wszelki wypadek dziewczynka schowała swój pozłacany grzebyk pomiędzy krokwiami domu. Garrett zabiera więc Złoty Grzebień (Golden Comb) ze sobą.

Siedziba Szamanki


Poznawszy przebieg Rytuału, złodziej zmierza do podziemnej jaskini z korzeniem palowym. Odprawia tam Rytuał, ofiarując Sercu wodę, mech i krew zabitego Poganina, zabiera Łapę, po czym przedostaje się z Sanktuarium do kanałów miejskich, a później na powierzchnię.

Korzeń palowy świętego dębu


*Dlaczego Tatarak (rodzaj męski), a nie - dosłownie - Trzcina [Reed] (rodzaj żeński)? Ponieważ Reed jest mężczyzną, a nie kobietą. Dlaczego Oset, a nie Osztróżka (Larkspur)? Z tej samej przyczyny. I dlaczego Jemioła, a nie Wiciokrzew (Woodbine)? Z tej samej przyczyny. Wybrałem Jemiołę, ponieważ (po pierwsze) również jest krzewem i (po drugie) kojarzy się ze Świętami Bożego Narodzenia, a Wiciokrzew jest przecież popularną ozdobą świąteczną.

Rzeżucha


Machorka


Szaman Żmijowiec


Listek


Tatarak


Szamanka Jemioła

[Bukary]

<p align=center>Noc Trzecia - South Quarter i Stonemarket</p>
Garrett znowu "zabawia się" z Bobem, a potem otwiera wytrychami zamek do pokoju gospodarza i zabiera znalezione tam kosztowności. Udaje się też - jak zwykle - do Czarnej Alei, aby zagarnąć złożony przez Wicketa okup. Sprzedaje kosztowności z Sanktuarium Pogan i katedry św. Edgara swojemu paserowi oraz kupuje przydatny sprzęt w sklepie Marly. Zabierając ze sobą Łapę Szakala i Kielich Budowniczego, zmierza następnie na Podwórze Terkes. Spotyka tam Artemusa, który zabiera złodzieja do siedziby Strażników. W jednym z zaułków Stonemarket Artemus otwiera sekretne, zaznaczone glifem przejście do biblioteki.
<p align=center>Garrett przysłuchuje się przepowiedniom interpretowanym przez Cadukę i tłumaczonym przez Gamall</p>
(W cieniu stoją milczące postacie w kapturach. Migoczący płomień świecy pada na pulpit. Znajdujący się na nim kawałek pomarańczy stopniowo usycha i gnije. Stara i niewidoma Caduka siedzi przy pulpicie, wiodąc palcem po stronicach zapełnionych glifami. U jej boku stoi dziecko, Tłumaczka Gamall, wiecznie blada i beznamiętna, skierowana twarzą do milczących postaci.)
<p align=center></p>
Caduka: ...trzy glify powtarzają się w tym miejscu... i w tym miejscu... Oto "termanus embolia di annuin, verbanus nil"...

Gamall (tłumaczy): Niepisane Czasy, kres słów...

Caduka: ...tutaj po raz kolejny... znak "fratel i tradeus"...

Gamall (tłumaczy): Brat i Zdrajca...
<p align=center></p>
Caduka: ...tak... ostrzeżenia... przerażające... "An vesagin sa faller. Dei kurdum porta animun potentium"...

Gamall (tłumaczy): Moja dłoń, niepotrzebna, zwisa u mego boku. W podwójnym zaklęciu żywej śmierci.
<p align=center></p>
Strażnik: Znaczenie przepowiedni jest jasne. Istnieje wiele rzeczy, których powinniśmy się wystrzegać. Interpretatorze Caduco, twoje słowa będą ze wszech miar pomocne przy...

Garrett: Jasne niczym noc. *Co* dokładnie się stanie i co mamy w związku z tym *zrobić* ? I chciałbym w końcu zobaczyć *pomocną* księgę...

Artemus: Musimy wpierw zrozumieć Niepisane Czasy... jeśli mamy zamiar zapobiec ich nadejściu...

(Za grupą rozmawiających postaci pojawia się kolejny Strażnik.)

Posłaniec: Pierwszy Strażnik Orland chce niezwłocznie rozmawiać z Garrettem.
<p align=center>Orland udziela audiencji Garrettowi</p>
(Orland pochyla się nad naczyniem z wodą. Odbijają się w niej postaci przysłuchujące się słowom Interpretatora i Tłumacza. Z komnaty Orlanda rozciąga się widok na całe Miasto. Wchodzi Garrett.)
<p align=center></p>
Garrett: Wspiąłeś się na wyższą pozycję, Orlandzie. Niezły widok...

Orland: Owszem. Dla ciebie jestem "Pierwszym Strażnikiem Orlandem", Garrecie. Przebywając między tymi ścianami, odpowiadasz przede mną za swoje czyny.

Garrett: Wezwałeś mnie, aby mi przypomnieć, że tutaj rządzisz? Nie masz chyba zbyt wiele do roboty.
<p align=center></p>
Orland: Pytałeś o księgi? *Pomocne* księgi?

Garrett: Zgadza się. Musicie mieć tutaj coś, co warto przeczytać.

Orland: Sądzisz, że mógłbyś umiejętniej nadawać wydarzeniom kształt? Uważniej czytać znaki? Przepowiednie...

Garrett: "Nadawać wydarzeniom kształt"? Interesujące sformułowanie... Stoję teraz przed tobą. Chcesz mojej pomocy czy nie?
<p align=center></p>
Orland: Dobrze więc...

(Orland daje Garrettowi kawałek pergaminu z narysowanym glifem.)

Orland: Dzięki temu zyskasz dostęp do pewnych obszarów biblioteki. Nie zapuszczaj się ani kroku dalej. Nie będziesz tutaj wykonywał swojego zawodu, złodzieju. Jeśli cokolwiek się wydarzy, zostaniesz pociągnięty do odpowiedzialności. Czy to jasne?

Garrett: Całkowicie. Może ty powinieneś tłumaczyć dla Caduki?...

[Bukary]

<p align=center>Biblioteka Strażników (Keeper Library)</p>
Trzymając w ręku pergamin z glifem, Garrett udaje się z komnaty Orlanda do Biblioteki Strażników. Przechadza się tutaj wielu skrybów oraz członków Rady. Garrett zauważa przypięte do ściany obwieszczenie Rady skierowane do wszystkich Strażników i dotyczące nadejścia Wieku Ciemności (Dark Age). W obwieszczeniu napisano, że Caduka nadal próbuje odkryć tożsamość Brata i Zdrajcy. Kilku członkom Starszyzny Zakonu zostały zaś przydzielone inne zadania. Kierują oni zespołami Braci, którzy zajmują się między innymi poszukiwaniem zaginionego Kompendium Lamentacji (Compendium of Reproach) i Klucza-Glifu (Glyph Key), który służy do jego otwarcia. Kompendium, podobnie jak Klucz, zaginęło wiele lat temu. Ma kształt złotej płyty zamkniętej za pomocą glifu i może zawierać przepowiednie związane z Wiekiem Ciemności.

W bibliotece złodziej przysłuchuje się kilku ciekawym rozmowom.


Rozmowa członka Rady Strażników z Diakonisą Grainger:

Członek Rady: Diakoniso Grainger, czy poczyniliście jakieś postępy?

Grainger: W której sprawie? Odzyskania Kompendium Lamentacji czy jego Klucza-Glifu?

Członek Rady: I w jednej, i w drugiej. Będziemy potrzebowali obu przedmiotów, aby posunąć się naprzód w badaniach dotyczących nadchodzącego Wieku Ciemności.

Grainger: Poczynilibyśmy zdecydowanie większe postępy, gdyby zespoły mogły zasięgnąć rady Interpretatorki Caduki.

Członek Rady: To niemożliwe. Caduka poszukuje Brata i Zdrajcy. I nie wolno przeszkadzać jej w pracy.

Grainger: A zatem odpowiedź na twoje poprzednie pytanie brzmi: nie.

Członek Rady: Jak w takim razie znaleźć owe przedmioty? Rada będzie potrzebowała czasu, aby w odpowiedni sposób zareagować na przepowiednie zawarte w Kompendium.

Grainger: Oba przedmioty zaginęły bardzo dawno temu. Jestem jednak przekonana, że jeśli wszyscy będziemy nadal intensywnie przetrząsać Bibliotekę (Library) i Siedzibę (Compound) w poszukiwaniu fragmentów, które się do nich odnoszą, w najbliższym czasie uzyskamy dokładną odpowiedź. Teraz nakazałam skrybom poszukiwać księgi, która wyglądem przypominałaby Kompendium: dużej i pozłacanej płyty przypieczętowanej glifem.


Rozmowa Skryby Elsana ze Diakonem Draco:

Elsan: Diakonie Draco, mógłym z tobą porozmawiać? Wydaje mi się, że coś znalazłem... w moich badaniach... związek...

Draco: Kontynuuj... i mów głośniej, bo ledwo cię słyszę, skrybo.

Elsan: No cóż, wszyscy wiedzą, że Kompendium zaginęło... Tymczasem niedawno przepisywałem pewien fragment, który brzmiał: "Kompendium narodzi się w Straszliwej Burzy".

Draco: Tak, pamiętam ten raport. Interesujące. Jednak nie zanosi się na deszcz. Nieprawdaż, Skrybo?

Elsan: Nie, ale zaledwie kilka dni temu w dokach pojawił się statek. Pamiętasz raport Strażnika Alcotta, w którym napisano, że statek pomyślnie przybił do brzegu, chociaż nie przeżył nikt, kto mógłby nim sterować? Statek powalony zarazą... załoga... nieumarli...

Draco: Tak... w rzeczy samej tragedia, ale nie widzę tutaj żadnego związku. Taki los statku nie jest wynikiem burzy...

Elsan: Owszem, ale chodzi o nazwę statku, Strażniku Draco. Statek nosi nazwę Bezdenny Sztorm (Abysmal Gale). Czyż to nie inne określenie "Przerażającej Burzy"? Oto związek, o którym mówię.

Draco: Ach, dostrzegam teraz związek... I dostrzegam również błąd w twoim rozumowaniu. Kompendium zaginęło przed wiekami. Jakże mogłoby się znaleźć na statku, który dopiero co wpłynął do portu?

Elsan: Ale...

Draco: Wystarczy, skrybo. Mam ważne sprawy do załatwienia. Gdybyś jeszcze nie wiedział, nadchodzi Wiek Ciemności.

Elsan: Tak. Dziękuję, że mnie wysłuchałeś, Diakonie Draco.


Wśród wielku ksiązek Garrett odnajduje pamiętnik Strażnika Rafe, który kierował ekspedycją do Zatopionej Cytadeli (Sunken Citadel). Rafe spodziewał się tam odnaleźć zaginiony Klucz-Glif. Ekspedycja została jednak zaatakowana przez dziwne stworzenia. Jedna ze Strażniczek, Soledad, zginęła. Jej śmierć nie może pójść na marne. Rafe zamierza więc zorganizować kolejną ekspedycję, chociaż sprzeciwia się temu Rada Strażników.

W Bibliotece Strażników


W bibliotece złodziej spotyka także Artemusa. Strażnik nie ma dobrych wieści dla Garretta. I Poganie, i Młotodzierżcy dowiedzieli się, kto zrabował ich przedmioty kultu. Nie przebaczą tego złodziejowi. No... chyba że Garrett w jakiś sposób ich udobrucha. Ale jak? Artemus, jak zwykle pomocny, przekazuje Garrettowi list od Inspektora Drepta, w którym złodziej powinien znaleźć odpowiednie wskazówki. Strażnik rozmówił się również z Kapłanką Dyan, ktora zgodziła się umieścić instrukcje dla Garretta gdzieś na skraju terytorium Pogan w dokach. Jak widać, Artemus zrobił, co mógł, aby zjednać Pogan i Młotodzierżców.

Garrett otwiera list od Inspektora Drepta. Jak można się było spodziewać, karą za kradzież Kielicha Budowniczego jest śmierć. Drept przekonał jednakże kapłanów, aby ułaskawili złodzieja... pod warunkiem, że przysłuży się Młotodzierżcom na kilka różnych sposobów. Po pierwsze, kapłani zgodzili się pobłogosławić łuk Garretta, dzięki czemu złodziej będzie mógł zabijać napotkanie Roztocza Rdzy (Rust Mites), czyli robaki o złocistych pancerzach, które niszczą maszyny wykorzystywane przez Młotodzierżców. Po drugie, Garrett powinien posłać na wieki do grobu każdego napotkanego przedstawiciela nieumarłych, najbardziej uciążliwych wrogów Młotodzierżców. Jeśli wywiąże się z tych zadań, winy zostaną mu wybaczone, a brama świętego miejsca Młotodzierżców, Warowni Ironwood (Fort Ironwood) w Starej Dzielnicy (Old Quarter), stanie przed nim otworem. Drept kieruje jeszcze do Garretta osobistą prośbę: jeżeli złodziej usłyszy jakiekolwiek pogłoski na temat wiedźmy, starej i siwej kobiety widywanej często na miejscach zbrodni, wówczas powinien się udać w pobliże gospody w Auldale, gdzie znajduje się warsztat Drepta, i porozmawiać z Inspektorem. Drept od dawna szuka wiedźmy, ale ona ciągle wymyka się z jego rąk w ostatniej chwili.

Czytelnia w Bibliotece Strażników


Garrett udaje się do Strażniczki Izoldy (Isolde), która - z polecenia Orlanda - ma wprowadzić złodzieja w Rytuał Skryby (Scribe Ritual). Garrett zapozna się dzięki temu z Glifem Wejścia (Keeper Door Glyph) i zyska umiejętność poruszania się sekretnymi przejściami w Mieście. Złodziej odprawia więc Rytuał: przykłada rękę do wykutego w ścianie wgłębienia w kształcie Glifu Wejścia. Od tej chwili potrafił będzie dostrzec, odnaleźć i otworzyć ukryte Drzwi z Glifem (Glyph Doors), które służą Strażnikom do prowadzenia sekretnej działalności, omijania zamkniętych bram i swobodnego poruszania się po Mieście. Garrett zdobywa w końcu umiejętności Strażnika-Akolity (Keeper Acolyte).

Rytuał Skryby


Szukając ważnych wskazówek na temat Wieku Ciemności, złodziej natrafia na interesujący list Strażniczki Osterii (Osteria) do Artemusa. Zdaje się, że Artemus prosił Strażniczkę o wyszukanie pewnych informacji w bibliotecznych księgach. Osteria nie mogła jednak znaleźć wielu książek, które powinny się były znajdować w zbiorach biblioteki. Przypuszcza więc, że ktoś inny również interesuje się podobną tematyką... Oto notatka streszczająca wyniki poszukiwań Strażniczki:

Personifikanty (Sentients): znane również jako Artefakty, Kamienie z Duszą (Soul Stones) albo Relikty (Relics). Grupa pięciu obiektów posiadających nadzwyczajną moc, za którą uznaje się świadomość właściwą tylko istotom żywym. Powstały prawdopodobnie jako część starożytnego zabezpieczenia przed siłami zła. Przykładowe obiekty to Serce (Heart) i Kielich (przez Młotodzierżców nazywany także Czarą Budowniczego). Próby zgromadzenia w jednym miejscu pięciu Personifikantów, mające na celu ich zbadanie, nie powiodły się. Jak i kiedy powstały - nie wiadomo. Zaleca się dalsze badania.

Złodziej czyta również mimochodem wiadomość pozostawioną przez Strażnika Draco dla skryby. Draco nakazuje, aby skryba udał się do Zakazanej Biblioteki (Forbidden Library) i przyniósł mapę Siedziby Strażników znajdującą się na pierwszym piętrze. Mapa? Map nigdy dosyć! Ale jak dostać się do zakazanej części Biblioteki? Wejścia pilnuje przecież Strażnik. Garrettowi przypomniały się słowa Orlanda: "Nie zapuszczaj się ani kroku dalej. Nie będziesz tutaj wykonywał swojego zawodu, złodzieju". A niby dlaczego? Pora utrzeć Strażnikom nosa! W jednym z pomieszczeń Garrett odnajduje zapadnię, dzięki której odsuwa pobliski regał z książkami i odsłania ukryte przejście. Posiadając Glif Wejścia, bez trudu przedostaje się sekretnym korytarzem do Zakazanej Biblioteki.

Złodziej podsłuchuje tutaj rozmowę Strażnika z Diakonisą Callo. Wydaje się, że wszyscy członkowie Zakonu Strażników zajmują się problemem tożsamości Brata i Zdrajcy. Istnieje wiele różnych teorii: wymienia się osobę Garretta czy Orlanda, a nawet wszystkich członków Starszyzny. Callo uważa jednak, że Garrett nie jest Bratem i Zdrajcą. Nie pomoże również Strażnikom w rozwikłaniu zagadki Wieku Ciemności. Przecież nie przewyższa członków Zakonu umiejętnościami.

Złodziej czyta również wielce zajmującą księgę o tytule Sprawa Garretta, która wyszła spod pióra Strażnika Draco. Znajduje w niej swój życiorys: w wieku dwudziestu paru lat opuścił Strażników, ponieważ ze względu na brak wewnętrznej równowagi nie mógł wziąć udziału w Ceremonii Indoktrynacji (Indoctrination Ceremony). Gdy wyraził chęć odejścia, Rada w głosowaniu zadecydowała, że pozbędzie się Garretta przy użyciu Egzekutorów (Enforcers). Jednak Caduka stwierdziła, że Garrett okaże się pomocny w przezwycięzeniu trudnych czasów, które nadchodzą. I w ten sposób najbardziej obiecujący akolita opuścił szeregi Strażników, wybierając żywot kryminalisty. Dzięki szkoleniu, które otrzymał od Strażników, wkrótce został mistrzem złodziejskiego fachu. Jego umiejętności nie umknęły uwadze pewnych osób i odegrał ważną rolę w intrydze Pogan, która zagroziła bezpieczeństwu Miasta. Wówczas stracił oko, które zostało wykorzystane do przywrócenia mocy Oku (Eye), jednemu z Artefaktów, których badaniem zajmują się Strażnicy (więcej onformacji o Artefaktach można znaleźć w Traktacie Oglivy'ego o Personifikantach). Gdy niebezpieczeństwo zostało zażegnane, Garrett otrzymał mechaniczne oko od Młotodzierżców. Później dzięki jego złodziejskim umiejętnościom odsłonięty został postępujący rozkład wewnątrz Zakonu Młotodzierżców (ten temat porusza dzieło Młotodzierżców Wiek Metalu). Zgodnie z tym, co przepowiedziała Caduka, Garrett wykazał się umiejętnościami potrzebnymi do zażegnania niebezpieczeństwa i przeszedł pomyślnie kolejną próbę. Teraz Caduka przepowiedziała trzeci Wiek Ciemności i twierdzi, że Garrett odegra znaczącą rolę w jego nadejściu. Glify nie odpowiedziały jeszcze na pytanie, jaki wpływ - pozytywny czy negatywny - będą miały w tym przypadku działania Garretta.

A więc Strażnicy planowali nasłać Egzekturów na Garretta! Złodziej przetrząsa bibliotekę w poszukiwaniu informacji na temat swoich niedoszłych przeciwników. W księdze Prowadząc Akolitów ku Przeznaczeniu natrafia na rozdział Egzekutorzy: Wola Strażników. Okazuje się, że Egzekutorzy to Strażnicy szkoleni w użyciu szczególnej broni. Rekrutuje się ich spośród akolitów, którzy gotowi są bronić równowagi za wszelką cenę. Po złożeniu ślubów przechodzą wewnątrzną transformację, zyskują umiejętność posługiwania się wszelkimi glifami i porozumiewania drogą telepatyczną. Wkraczają do akcji tylko w wyjątkowych sytuacjach.

Złodziej oddaje się także lekturze raportu Strażniczki Callo o Poganach. Ten pergamin również przywołuje wiele wspomnień. Wyznawcy Szachraja stali się ostatnio bardzo aktywni. Po śmierci ich dawnej przywódczyni - leśnej nimfy, Wiktorii (Victoria) - władzę przejęła Kapłanka Dyan. Zbrojnymi zastępami Pogan dowodzi zaś Oset - osobnik niebezpieczny i agresywny. We dwójkę panują nad wieloma Szamanami, którzy przywołują moce roślinności, aby zarówno leczyć, jak i ranić. Poganie potrafią przyśpieszać wzrost roślin, co może znacząco zakłółcić równowagę w świecie.

W środku Zakazanej Biblioteki


Garrett przedostaje się na kolejne piętra Zakazanej Biblioteki. Po drodze kradnie wiele ksiąg w pozłacanych oprawach oraz pozostawioiną tutaj przez Diakona Draco mapę Siedziby Strażników. Orland będzie zachwycony! Złodziej przegląda ponadto zapisy z posiedzeń Rady Strażników. Szczególne zainteresowanie wzbudza w nim relacja z posiedzenia, które poświęcone było problemowi znikających bez śladu członków Zakonu. Jednym z zaginionych był Strażnik Dover. Złodziej odnajduje także fragment dziennika Dovera. To bardzo niejasne i tajemnicze zapiski. Dover wspomina o podejmowanych przez nieznane osoby próbach przedłużenia życia o kilkaset lub nawet więcej lat i o związku tych prób z martwymi ciałami zwierząt, które Strażnicy znajdowali i z których wyssano wszystkie siły życiowe. Dover poznał tajemnicę długowieczności. Pisze również o spekulacjach Strażnika Beryla na temat istnienia glifu, który umożliwia zmianę zewnętrznego kształtu. Tajemnica długowieczności w połączeniu z sekretem zmiennokształtności tworzyłyby mieszankę świadczącą o niezwykłych możliwościach magii glificznej.

Złodziej dociera w końcu do najwyższego poziomu Biblioteki. Tutaj przechadza się Interpretatorka Caduka, spoglądając z wysoka na salę, w której Garrett odprawił Rytuał Skryby, i głośno myśli: "Gdybym tylko mogła sprawdzić odniesienia do Wydań Holdvasta albo chociaż Saluta lub Propheticus... ale podobnie jak wiele innych... te księgi zaginęły. To dziwne, że właśnie księgi, o które proszę, zostały ostatnio... przełożone na niewłaściwe miejsce. Przełożyć w złe miejsce księgę wśród wielu tysięcy innych - to znaczy zgubić księgę. Na zawsze. Czyż naprawdę staliśmy się tak bezmyślni? A może chodzi tutaj o coś innego?". Caduka mówi ponadto, że odkryła wreszcie tożsamość Brata i Zdrajcy. Gdy tylko odpocznie, zwoła posiedzenie Rady i ujawni swoje odkrycie.

Caduka przed wejściem do swojej pracowni


W czytelni, z której korzysta Caduka, złodziej dostrzega ukryty przełącznik, który służy do przesuwania jednego z regałów i odsłania wejście do ukrytego pomieszczenia w sercu Biblioteki. W refleksach światła padającego przez ogromny witraż Garrett widzi znajdujący się w komnacie pulpit, a na nim otwartą księgę. Czyta:

Thorensonie
Akolita przepisał wczoraj ten fragment. Brzmi znajomo? Spotkajmy się.
Izolda

Zabezpieczenie przeciwko Złym (Evil Ones) zostanie odkryte. Ostatni z Wszystkich Glifów (Last of All Glyphs), który wszyscy widzą, ale którego nikt nie dostrzega. Oko (Eye) narodzi się dzięki Jedynemu (One), który nie będzie jeszcze nosił Znaku (Mark). Nikt nie stanie pomiędzy nimi, aż nadejdą Niepisane Czasy.

Tajemnicza komnata w Bibliotece


Uff... Głowa pęka Garrettowi od tych wszystkich mętnych urywków. Musi sobie uporządkować zdobyte wiadomości. Po pierwsze, Strażnicy szukają kilku rzeczy: Kompendium Lamentacji, które - wedle Skryby Elsana - jest w jakiś sposób związane z Bezdennym Sztormem; Klucza-Glifu, który - wedle Strażnika Rafe - znajdować się może w Zatopionej Cytadeli; pięciu Reliktów, do których należy również znane złodziejowi Oko. Po drugie, Młotodzierżcy gotowi są ułaskawić złodzieja, jeśli wytępi Roztocza i będzie walczył z nieumarłymi, zaś Poganie zostawią wiadomość dla Garretta w dokach. Po trzecie, ktoś zabiera z Biblioteki książki poświęcone Reliktom oraz przepowiedniom na temat Brata i Zdrajcy. Po piąte, Strażnicy biorą pod uwagę możliwość, że Garrett jest Bratem i Zdrajcą, a Caduka odkryła już tożsamość osoby z przepowiedni i zamierza podzielić się swoimi przemyśleniami z Radą Strażników. Po szóste, pewni Strażnicy zniknęli w dziwnych okolicznościach, co może mieć związek z tajemnicą długowieczności oraz glifem umożliwiającym zmianę zewnętrznego kształtu.

Dosyć czytania! Trzeba działać! Garrett wraca do właściwej części Biblioteki i za pomocą Glifu Wyjścia otwiera drzwi do Stonemarket.

Diakonisa Grainger


Skryba Elsan


Diakon Draco


Izolda


Artemus (bez kaptura)


Callo


Interpretatorka Caduka

[Bukary]

<p align=center>Noc Trzecia - Stonemarket i South Quarter</p>
Garrett przemierza Stonemarket w poszukiwaniu Roztoczy. Znalezione robale niszczy przy użyciu łuku pobłogosławionego przez Młotodzierżców. W pobliżu gospody dostrzega po raz pierwszy drzwi oznaczone Glifem Wejścia. Posługując się nabytymi umiejętnościami, złodziej wchodzi do środka, gdzie znajduje pokaźną sumę pieniędzy. Być może to jedna z kryjówek, w których Strażnicy przechowują środki przeznaczone na działalność w Mieście... Następnie złodziej udaje się do Południowej Dzielnicy. Brama prowadząca do objętych kwarantanną doków jest zamknięta, ale Garrett odnajduje w pobliżu sekretne przejście Strażników i przedostaje się do portowej dzielnicy. Jednak warto współpracować z dawnymi kompanami!

<p align=center>Noc Trzecia - Doki (Docks)</p>
Doki. Najbiedniejsza dzielnica Miasta, pełna ciasnych kwater i gburowatych mieszkańców. Tutaj właśnie wynająć można do czarnej roboty kilku typków spod ciemnej gwiazdy albo kupić przedmioty rzadkie i egzotyczne. Tutaj również przechowuje się cenne towary, zanim zostaną przetransportowane do bogatszych dzielnic. Jeśli Strażnicy mają rację i rzeczywiście nadchodzi Wiek Ciemności, doki są miejscem, od którego należy rozpocząć jego poszukiwania. W Mieście nie istnieje przecież dzielnica, która byłaby... bardziej mroczna.

Dzielnica portowa


Znalazłszy się po drugiej stronie bramy oddzielającej Południową Dzielnicę od Doków, Garrett, wiedziony złodziejskim instynktem, dostrzega, że do jednego z pobliskich mieszkań można się dostać przez drzwi balkonowe. Wchodzi więc do środka. W tej nędznej norze znajduje trochę pieniędzy. Z porzuconego na stoliku pamiętnika dowiaduje się, że mieszka tutaj stary rybak, Eli. Wszyscy uważają go za dziwaka. Ale Eli naprawdę widzi niezwykłe rzeczy. Gdy pewnego dnia robił ozdoby z muszelek, zauważył nagle potężnego wieloryba, który buchał ogniem i wydawał dziwne dźwięki. Dostrzegł nawet znajdujący się na nim napis: CETUS AMICUS. Brzmi znajomo?

Garrett udaje się do pobliskiego sklepu Odmęt (The Undercurrent)*. Właściciel, Sam Swarthy, sprzedaje złodziejowi za 2000 dukatów rękawice do wspinaczki (climbing gloves). Garrett zrobił więc spore zakupy. Pora teraz spieniężyć zagrabione w Bibliotece łupy i uzupełnić braki w złodziejskim budżecie. Innymi słowy: pora udać się do sklepu Dalii (Dahlia) na drugim krańcu doków i sprzedać skradzione dzieła sztuki.

Znajdującą się w pobliżu sklepu Dalii część doków zajęli Poganie. Tutaj Kapłanka Dyan miała pozostawić dla Garretta informację, o której wspominał Artemus. Garrett obserwuje, jak jedna z Poganek przywiesza na murze skierowany doń list. Złodziej przekrada się między Poganami i czyta pozostawioną wiadomość. Z listu wynika, że zawdzięcza życie... Wiktorii. Dyan oszczędziła Garretta tylko przez wzgląd na jego dawny związek z leśną nimfą. Niemniej jednak Garrett musi wykonać dla Pogan kilka zadań, aby - dosłownie - nie stracić głowy. W całym Mieście znajduje się wiele kamieni narożnych z roślinnymi symbolami Pogan. Dyan rzuciła czar na łuk Garretta, dzięki czemu złodziej będzie mógł pokryć owe kamienie zielenią i "zasadzić" latorośle przy użyciu strzał z mchem, przyczyniając się tym samym do wzrostu roślinności w Mieście. Poganie pielęgnują ponadto na swoich terytoriach Kokony Żywiołów (Elemental Cocoon) w kształcie półksiężyca, które Garrett powinien zasilać codziennie strzałami poszczególnych żywiołów.

Wejście do siedziby Pogan w dokach


Garrett zmierza w stronę przystani. Gdy dociera do składowiska rozładowanych towarów, podsłuchuje rozmowę dwóch strażników, którzy pilnują dziwnej skrzyni. Okazuje się, że pełnią straż przy tajemniczej roślinie, która miała trafić po rozładunku w ręce Pogan. Wyznawcy Szachraja zamierzali zasadzić roślinę gdzieś w Mieście ze względu na jej magiczne właściwości. Straż przejęła drzewko (Sapling Tree), ponieważ Kapitan dostał cynk od Młotodzierżców, którzy panicznie boją się rośliny i zamierzają spalić ją w jednym ze swoich pieców hutniczych. Kapitan chce jednak dogłębnie zbadać całą sprawę i dlatego, narażając się obu stronom konfliktu, nadal przetrzymuje roślinę.

Zaczarowane drzewko


Garrett kradnie roślinę i udaje się na terytoria Pogan, mając w pamięci swój dawny związek z Wiktorią. Za swoją siedzibę w dokach Poganie obrali opuszczoną tawernę. Złodziej odnajduje tam list Kapłanki Dyan skierowany do sprawującej władzę w dokach Szamanki Hizop (Hyssop). Dyan pobłogosławiła w tawernie miejsce, gdzie powinna zostać zasadzona święta roślina. Kapłanka nakazuje Szamance Hizop, aby odzyskała drzewko i umieściła je w odpowiednim miejscu. Sięgając korzeniami w głąb, roślina przekaże Poganom moce drzemiące w ziemi. Poświęconego miejsca pilnuje Poganin Jałowiec (Juniper). Garrett sadzi drzewko.

Opuszczona tawerna


Wychodząc z siedziby Pogan, złodziej podziwia piękno zatoki lśniącej w świetle księżyca. Cóż za odmiana, jeśli wspomnieć zatęchłe i zamknięte pomieszczenia Biblioteki Strażników! Garrett upaja się więc widokiem położonej na zachodzie latarni morskiej, a na wschodzie dostrzega migoczące w mroku światła potężnej posiadłości na wzgórzu. Niezapowiedziana wizyta w takim domu z pewnością przyniosłaby złodziejowi korzyści!

Latarnia


Posiadłość w oddali


Garrett kieruje się w stronę przystani. Dostrzega w końcu pokład Bezdennego Sztormu. Ten przepiękny i potężny statek zawinął do portu w miejscu, gdzie znajduje się czynna tawerna oraz Znak Pierwszego Zejścia na Ląd (First landing Marker), który podobno wskazuje ten zakątek wybrzeża, gdzie pierwsi osadnicy postawili stopę na ziemi.

Bezdenny Sztorm


Przed wejściem na pokład statku złodziej odwiedza jeszcze pobliską gospodę. Na jednym ze stolików znajduje czasopismo Miejska Kronika (The City Chronicle), a w nim następujący artykuł:

Przeklęty Statek Wpływa do Portu

W niedzielę statek handlowy Bezdenny Sztorm wpłynął do portu z martwym kapitanem i takąż załogą w liczbie dwudziestu ośmiu osób. Świadkowie twierdzą, że statek, którym dowodził niegdyś Kapitan Robert Moira, zdawał się manewrować bez niczyjej pomocy. Teraz, gdy śledztwo w tej sprawie prowadzi Straż Miejska (City Watch), ciekawscy powinni się odeń trzymać z daleka. Oficer Dirk Lemar wyjaśnia: "Razem z tym przeklętym statkiem pojawiły się tutaj żywe trupy, duchy, a na dodatek wszystkie typowe dla zwykłego okrętu niebezpieczeństwa, od utonięć aż po wbite drzazgi i co tam jeszcze chcecie". Mając to na uwadze, wasz reporter nie będzie się zbliżał do statku. W dodatkowych meldunkach znaleźć można przypuszczenia, że nieumarli, którzy wysiedli ze statku, gromadzą się w miejskich kanałach.

C. Mavenstock

W portowej tawernie


Hmmm... Nie brzmi to zbyt zachęcająco. Ale robota czeka! Garrett wchodzi więc na pokład Bezdennego Sztormu.

* Dosłownie: "prąd denny".

Sam Swarthy


Dalia


Szamanka Hizop


Jałowiec

[Bukary]

<p align=center>Bezdenny Sztorm (Abysmal Gale)</p>
Złodziej schodzi pod pokład Bezdennego Sztormu. Statek kołysze się miarowo. Słychać skrzypienie lin i zbutwiałych belek. Wnętrze Sztormu wygląda jakby przeszła tędy potężna wichura: deski stropowe i podłogowe rozszypały się w drzazgi, drzwi do kajut i ładowni zostały wyłamane, a na podłodze leżą zniszczone sprzęty i kawałki mebli. Część przejść pomiędzy pokładami jest zawalona kłodami drewna i fragmentami wyposażenia statku. W dodatku grasują tutaj nieumarli. Co się w tym miejscu, do diabła, stało?! Może dziennik Kapitana lub manifest okrętu zawierać będzie jakieś przydatne wskazówki?

Dolny pokład


Garrett, posługując się bombami błyskowymi oraz flaszeczkami z wodą święconą, przedziera się w stronę kajuty kapitana. Nie wygląda ona lepiej niż pozostała część statku. Na dywanie widnieje plama krwi. Na podłodze leżą porozrzucane sprzęty oraz księgi. Drzwi zostały wyrwane gwałtownie i przy użyciu niezwykłej siły. Zachował się jednak fragment dziennika Roberta Moiry:

Dziennik Kapitana

Dzień 42

Kucharz przeszedł dziś samego siebie. Przepyszny posiłek. Przynajmniej ten, który był serwowany przy stole oficerskim. A dlaczego nie? Podróż przebiega pomyślnie, a jutro rano ogłoszę załodze, że kierujemy się w stronę domu. Nie mogę się doczekać, aż zobaczę moją Edwinę. Jej wstążka przynosi szczęście równie skutecznie, co mój teleskop.

Dzień 43
Utrzymuje się dobra pogoda. Mamy pełne ładownie i zmierzamy do domu. Będziemy tam w ciągu...

W kajucie kapitana


Zapewne Kapitan przerwał pisanie w chwili, gdy jakaś dziwna siła wydarła z zawiasami drzwi od jego kajuty. Może w ładowni zachowały się jakieś dokumenty? Złodziej przedziera się zatem na najniższy pokład, gdzie znajduje manifest okrętowy:

Nieźle się obłowiliśmy, chociaż nie znaleźliśmy nic równie egzotycznego, jak ostatnim razem. Na coś takiego, jak owa złota płyta z dziwnym symbolem, trafia się tylko raz w życiu. Nie potrafiłem jej zagiąć ani podzielić, więc zabrałem całą rzecz do domu. Edwina nic o tym nie wie. Nie chciałbym, żeby wiedziała. Zaczęłaby zadawać pytania, a moje odpowiedzi by się jej nie spodobały. Usłyszałaby, że więcej we mnie pirata niż kapitana statku handlowego. A znaleźliśmy tę złotą płytę tylko dlatego, że zauważyliśmy jakinię, która wyglądała na dobre miejsce do ukrycia części naszych łupów. Pomyśleć tylko, że ktoś również musiał uznać to miejsce za dobrą kryjówkę, bo znaleźliśmy ten skarb! I jakieś pułapki wokół niego. Straciłem kilku porządnych ludzi tego dnia. Edwina nie musi wszystkiego wiedzieć, prawda? Do diaska, tylko by się denerwowała i martwiła! Jak wtedy, gdy dowiedziała się o sekretnej przystani w pobliżu urwiska, na którym zbudowano nasz dom. Strasznie się musiałem namęczyć, żeby jej to wytłumaczyć.

"Złota płyta" to zapewne Kompendium Lamentacji... A więc kapitan zabrał księgę do domu... Wspominał też coś o sekretnej przystani... Garrett już wie, jak dostać się niepostrzeżenie do majaczącego w oddali domu. Złodziej kradnie w dokach łódkę i płynie w stronę posiadłości Kapitana Moiry.

Łódź w dokach

[Bukary]

<p align=center>Dom Wdowy Moiry (The House of Widow Moira)</p>
Teren Posiadłości z Widokiem na Morze (Overlook Grounds)

Garrett podpływa do urwiska, na którym wzniesiono posiadłość kapitana Moiry, a następnie odnajduje ukryte pomiędzy skałami wejście do jaskini. Tam kapitan zbudował ukrytą przystań dla łodzi przywożących zrabowane łupy z Bezdennego Sztormu. Złodziej wysiada na brzeg i podziemnymi tunelami dociera do magazynu znajdującego się obok domu kapitana. Na szczęście marynarze, którzy powinni pełnić w tym miejscu straż, grają zawzięcie w karty ("Pokazujesz Pelikany i Makrele; zrób to w kolejności, a wyciągniesz co najmniej dwa Bełkotliwce!") i nie zwracają uwagi na złodzieja. Garrett wydostaje się więc na powierzchnię. Widzi podwórze i główną bramę posiadłości kapitana.

Dom kapitana


Niestety, główne wejście jest dobrze strzeżone. Złodziej dostrzega jednak płomień świecy migoczący od czasu do czasu na jednym z balkonów. Zapewne spaceruje tam służący. Ergo: drzwi balkonowe będą otwarte. Ergo: można będzie dostać się do środka. Garrett robi więc użytek z zakupionych rękawic i wspina się w kierunku światła, które zauważył. Na balkonie podsłuchuje rozmowę pary służących, a zarazem kochanków, Lawinii (Lavinia) i Brice'a. Przetrząsają oni dom wdowy w poszukiwaniu pozłacanego teleskopu, Nereusa (Nereid)*. Lawinia sądzi, że to wdowa ukryła ten kosztowny przedmiot. Jednak wedle obserwacji Brice'a wdowa przebywa cały czas w wieży, rozpacza po stracie męża, odchodząc niemal od zmysłów, i nie ma pojęcia o tym, co dzieje się teraz w jej domu. Kochankowie mają zamiar ukraść teleskop, albowiem - jak twierdzi Lawinia - wdowa "nie docenia pięknych rzeczy". Jasne...

Złodziej dostaje się do środka nadmorskiej posiadłości. W jednym z pokoi odnajduje pamiętnik pewnego złodziejaszka, który przebywa w domu, udając sługę świętej pamięci kapitana, i podaje się za niejakiego Lapdoga Standisha**. Lapdog wspomina o sekretnym pokoju, którego bezskutecznie szuka, gdyż w domu przebywa w tej chwili zbyt wielu gości. Jeśli jednak nie znajdzie niczego, wówczas zadowoli się srebrnym lusterkiem, które wypatrzył w łazience wdowy. Zdruzgotana kobieta nie zauważy z pewnością jego zniknięcia.

Biedna wdowa. Otoczona jest chyba samymi oszustami i rzezimieszkami. W innym pomieszczeniu Garrett natrafia jednak na pamiętnik jednego z nielicznych ludzi o czystym sumieniu, służącego Curtisa, który pragnie za wszelką cenę bronić wdowy, bo - jak słusznie przypuszcza - wszyscy mają zamiar wykorzystać stan, w jakim się znajduje, i ogołocić dom z wszelkich kosztowności. Niestety, wdowa zdaje się być niespełna rozumu. Ostatnio dała Curtisowi pewną monetę jako napiwek. Okazało się, że to przynosząca szczęście moneta kapitana, która ma ponad dwieście lat. Wdowa znalazła zapewne cenne rzeczy swojego zmarłego męża. Sługa nie oddał wdowie monety, albowiem wkrótce znalazłaby się ona bez wątpienia w rękach Lapdoga, którego Curtis umieszcza w kręgu ludzi szczególnie podejrzanych. Curtis zaniósł monetę do biblioteki, aby dowiedzieć się więcej na jej temat i sprawdzić, ile jest warta.

Garrett schodzi na parter i dociera do głównego wejścia. Znajduje tam pokwitowanie odbioru towaru z Bezdennego Sztormu, podpisane przez Emiasa Doolittle, Pomocnika Dokera. Oto ładunek, który przetransportowano do posiadłości:

- 1 flaszka tranu;
- 100 łupaczy w soli;
- 1 złota płyta z dziwnym znakiem na powierzchni: nie można jej podzielić na kawałki, więc kapitan zgadza się wziąć następnym razem mniejszą część łupu;
- 3 plecione koszyki;
- 3 butelki dobrej brandy.

Na parterze Garrett znajduje ponadto bibliotekę, a w niej szczęśliwą monetę kapitana Moiry, o której wspominał w swoim pamiętniku Curtis.

Biblioteka


Wewnątrz Posiadłości z Widokiem na Morze (Overlook Proper)

W sercu domu znajduje się rotunda. Gdy Garrett tam dociera, rozlegają się grzmoty. Oto bowiem rozpętała się burza. W rotundzie złodziej obserwuje przypadkowe spotkanie przełożonej służących, Ginny Mastiff, z pokojówką, która niesie wino do wieży, gdzie przebywa wdowa. Przełożona zabroniła jednak podawać wdowie wino. Obawia się, że w takim stanie Pani Moira nie zauważy różnicy między służącą z lampką wina i mordercą z kielichem trucizny. Pani Mastiff zawraca pokojówkę z drogi i nakazuje, aby kucharz natychmiast schował wszystkie butelki z winem.

Schody prowadzące do rotundy


Uważając na refleksy światła padające na skutek burzy z oszklonego dachu, Garrett przekrada się przez rotundę w kierunku kuchni. Przy okazji słyszy jeszcze, jak Pani Mastiff rozmawia z przełożonym strażników: i służacej, i strażnikowi nie podobają się goście wdowy, albowiem sprawiają wrażenie, jakby mieli jakieś niecne zamiary. W kuchni złodziej czyta przepis na ulubione danie kapitana: mięczaki z kluskami (Clams n'Noodles). Znajduje też ukrytą na jednej z półek butelkę wina. Przechodzi następnie przez jadalnię i dociera do gabinetu kapitana Moiry, używając wcześniej wytrychów do otwarcia skomplikowanego zamka.

Jadalnia


Na biurku spoczywa pamiętnik kapitana. Złodziej odkrywa dalszą część historii Kompendium Lamentacji: kapitan próbował stopić złotą płytę, ale nawet jej nie zadrapał. Na razie umieścił więc dziwny przedmiot w swoim sekretnym pomieszczeniu. Ponieważ poprawiła się pogoda, znowu wyrusza w morze. Niestety, musi zostawić w domu swój złoty teleskop, Nereusa, ponieważ jego soczewka się stłukła. Gdyby był przesądny, pewnie odwołałby wyjazd. Teraz - do czasu, gdy wróci - wystawia teleskop na pokaz w rotundzie.

No cóż, kapitan już nie wróci... Garrett zabiera więc teleskop z rotundy, po czym udaje się na piętro, gdzie odnajduje sypialnię wdowy. Czyta tam list kapitana skierowany do zaufanej służacej, Ginny. Jeśli coś stanie się kapitanowi, jeśli zaginie na morzu, Ginny powinna poprosić wdowę, Edwinę, aby przy pomocy fonografu Mechanistów w sypialni odsłuchała wiadomość pozostawioną przez świętej pamięci męża. Złodziej uruchamia fonograf. Rozlega się głęboki, męski głos:

Edwino, mówi twój Robert. Chciałbym powiedzieć kilka ważnych rzeczy. Najpierw jednak musisz odesłać wszystkich służących, którzy ci towarzyszą. Tak, nawet Ginny... Zostawiłem dla ciebie pewne przedmioty, bezpieczne w sekretnym pomieszczeniu: monetę, którą przechowywałem przez lata, i dziwny obiekt, który odkryłem niedawno. Jeśli nie wrócę z następnej podróży, idź do mojego gabinetu. Ukryłem tam niewielki przycisk, który otworzy na pewien czas sekretne drzwi w Północnym Pasażu (North Gallery). Zrób dobry użytek z tego, co tam znajdziesz. I niechaj zawsze pozostanę w twojej pamięci jako oddany mąż, Robert.

Wzruszające... Wychodząc z sypialni, złodziej wkracza do łazienki wdowy i zabiera srebrne lusterko, które zamierzał ukraść Lapdog. Następnie udaje się do bawialni. Przebywają tam goście, Pani Varia i pewien mężczyzna, i gawędzą o ostatnim przyjęciu u McAfferty'ego. W bawialni Garrett odnajduje schody prowadzące na wieżę. Z samego szczytu roztacza się niezwykły widok na całą zatokę i Miasto. Przesiaduje tam wdowa, która rzeczywiście postradała zmysły z rozpaczy. Zdaje się jej, że mówi do zmarłego męża, Roberta. Tymczasem, rzecz jasna, mówi sama do siebie. Skarży się, że służba odmawia jej lampki wina. Uznaje Garretta za jednego z gości męża i prosi o butelkę z trunkiem. A ponieważ Garrett ma miękkie serce, spełnia pośbę Edwiny.

Uspokoiwszy własne sumienie, złodziej podąża do gabinetu kapitana. Pod blatem biurka odnajduje ukryty przycisk i otwiera przejście w Północnym Pasażu. Zjeżdża windą w dół i wkracza do sekretnego pomieszczenia kapitana. Na biurku spoczywa tutaj piękna zdobiona płyta. To zapewne Kompendium Lamentacji. Ponadto Moira zostawił dla Edwiny pośmiertny list, z którego wynika, że w potężnej skrzyni obok biurka kapitan schował dla żony pieniądze, dzięki którym będzie mogła żyć w spokoju, otoczona przez służących. Garrett zabiera Kompendium. A co z pieniędzmi? Serce po raz kolejny mocniej uderza w piersiach złodzieja. Garrett wychodzi więc z sekretnego pomieszczenia ze złotą płytą pod pachą, a spadek po kapitanie pozostawia w skrzyni. Okazuje się, że wyjście prowadzi do jaskiń, którymi złodziej dostał się uprzednio na teren posiadłości. Wraca więc w kierunku przystani, wsiada do łodzi i płynie do Miasta.

Sekretne pomieszczenie kapitana


* W oryginale teleskop nosi, rzecz jasna, imię jednej z pięćdziesięciu córek Nereusa, czyli Nereidy. Z oczywistych względów zmieniłem jednak nazwę w rodzaju żeńskim na nazwę w rodzaju męskim.

** Lapdog Standish to dosłownie Pudel Kałamarz.

Lawinia


Brice


Pani Ginny Mastiff


Varia


Wdowa Edwina Moira

[Bukary]

<p align=center>Noc Czwarta - Stonemarket</p>
Uff... Pełne rzezimieszków doki... Nawiedzony statek... Ogromna posiadłość kapitana... Sporo wrażeń jak na jedną noc. Garrett musi odpocząć. Kieruje się zatem do Biblioteki Strażników. Przekazuje swoim byłym towarzyszom Kompendium i udaje się do jednego z pomieszczeń dla akolitów na zasłużony spoczynek. Budzi się następnego dnia w nocy. Strażnicy w Bibliotece plotkują o znalezisku Garretta. Podziwiają złodzieja. Szczególnie interesująca zdaje się być jednak rozmowa zasłyszana przez Garretta w zakazanej części Biblioteki:

Logan: Diakoniso Blake...
Blake: Strażniku Logan...
Logan: Chciałbym z tobą porozmawiać przez chwilę na osobności.
Blake: Jesteśmy sami, mów.
Logan: Poszukiwania, które zleciłaś... zostały zakończone. Występują odniesienia do Ostatniego z Wszystkich Glifów... i miałaś rację... tylko Jedyny może go uaktywnić.
Blake: Jedyny prawdziwy Strażnik? To dobrze. Łatwiej powstrzymać jednego człowieka niż klika osób... lub bardzo, bardzo wielu
ludzi.
Logan: Owszem, ale to nie wszystko... W księgach napisano, że pierwsi Strażnicy obmyślili Ostatni Glif jako zabezpieczenie... przeciwko moralnemu rozkładowi Strażników. Ten zaś w różnych odczytaniach zdaje się być synonimem Wieku Ciemności... Co to oznacza?
Blake: Strażniku Logan, nawet ty powinieneś wiedzieć, że przepowiednie bywają błędne. A zepsucie moralne Strażników jest... oczywiście... nie do pomyślenia.
Logan: Oczywiście, dopóki...
Blake: Nie do pomyślenia, Strażniku Logan. Musisz o tym pamiętać... tym bardziej, że mają nadejść ciemne dni.
Logan: Oczywiście. Obyś, Diakoniso Blake, w każdym działaniu odnajdywała równowagę.

Na najwyższym piętrze zakazanej biblioteki, w miejscu, gdzie uprzednio przechadzała się Caduka, złodziej obserwuje także spacerującą Tłumaczkę Gamall. Na jej twarzy, pokrytej bladością, dostrzega beznamiętny, jakby nieludzki wyraz. Pora jednak odnaleźć Klucz-Glif. Garrett wyrusza więc do dzielnicy portowej, gdzie podobno znajduje się wejście do Zatopionej Cytadeli.

Gamall przy wejściu do czytelni


<p align=center>Noc Czwarta - Doki</p>
W dokach Garrett odwiedza terytoria Pogan. Roślinka, którą zasadził poprzedniego dnia, zamieniła się już w drzewo. Tutaj rzeczywiście zadziałała magia naturalna... Następnie złodziej odnajduje w jednym z zaułków wejście do miejskich kanałów, które ciągną się pod dokami. Brodząc w wodzie i próbując uchronić się przed odorem ścieków uderzającym w nozdrza, Garrett natrafia w końcu na oznaczone glifem wejście do cytadeli.

Pielęgnuj, podlewaj i mów do roślinek...


Strażnik Logan


Diakonisa Blake


Tłumaczka Gamall

[Bukary]

<p align=center>Zatopiona Cytadela (The Sunken Citadel)</p>

Obrzeża Cytadeli (Outer Citadel)

Strażnicy umieścili Zamek Glificzny na wejściu, aby nikt nie dostał się do cytadeli, gdyż Rafe sądził, że tam właśnie, w jaskiniach, które zamieszkiwane są przez dziwne stworzenia, znajduje się zaginiony Klucz-Glif do Kompendium. Sam Rafe powtórnie wkroczył do podziemi. I nie powrócił. Złodziej nie ma pojęcia, gdzie w podziemiach ukryto Klucz. Postanawia więc szukać śladów Strażnika Rafe, które mogą wszak prowadzić do zaginionego przedmiotu. Pomocna okaże się też z pewnością mapa znaleziona w celi Gravida.

Wejście do zatopionej cytadeli


Aby odnaleźć drogę powrotną, Rafe znaczył swój szlak czerwonymi glifami rysowanymi na skałach, więc złodziej bez trudu podąża jego śladem. Przy wejściu Garrett spotyka dziwne stworzenia o rybim kształcie i odnajduje księgę, w której opisane zostały dzieje rasy Kurszoków. Niegdyś rybie istoty uważały się za najmądrzejsze i najpotężniejsze stworzenia na świecie. Mogły być dumne ze swoich dokonań. W kurszockich uczonych i podróżnikach szczególne upodobanie znajdował Roślinny Władca (Leaf Lord). Królem Kurszoków był wówczas Gruliac, ulubieniec Szachraja. Drzewa składały mu pokłon. Ludzie klękali przed nim w pokorze. Kurszokowie okryci byli chwałą. Ale duma wkrótce zamieniła się w próżność. Lud Kurszoków budował potężne miasta z ogromnymi wieżami i mocarne okręty. Zaczęły się waśnie i kłótnie między Kurszokami. Jednak Roślinny Władca podarował Gruliacowi złotą koronę mocy, która miała zjednoczyć cały lud. Niestety, próżność przerodziła się w szaleństwo. Obdarowany koroną Gruliac poczuł tkwiącą w niej moc. I Gruliac Piękny, Gruliac Potężny, Gruliac Doskonały rzekł: "Wspanialszy jestem niźli sam Roślinny Władca!". Ale mroczny i straszny jest Roślinny Władca. I tak jak wielka była jego miłość dla Kurszoków, tak równie wielki był jego gniew. Szaleństwo zostało potępione. Roślinny Władca otworzył ziemię i strącił w głąb Kurszoków. Tutaj żyć będą na wieki, bez władcy i sojusznika, bez słońca i księżyca, bez deszczu i wiatru. Roślinny Władca próbował jeszcze odebrać to, co ofiarował Kurszokom. Gruliac walczył dzielnie i zachował dla swojej rasy koronę, ale stracił w walce dłoń.

Ruiny zaginionego miasta


Podążając śladami Strażnika Rafe, Garrett zauważa, że nie jest tutaj jedynym intruzem: przez jaskinie przekradają się również Poganie. Złodziej odnajduje kartkę z rozkazami Szamana Wrzośca (Cornbriar) i dowiaduje się, że Poganie chcą zabrać koronę, która przechowywana jest być może w sali tronowej (Throne Room), a następnie zwrócić ją Leśnemu Władcy (Woodsie Lord). W innym miejscu natrafia również na list Poganina Wierzbiny (Willowreed) do Wrzośca. Wierzbina chce, żeby szaman pomógł mu odnaleźć Róg Bitewny (Pogan Battle Horn), który zaginął w pobliżu wylęgarni Kurszoków. To wysadzany rubinami róg z kości słoniowej. No cóż, takim przedmotem złodziej z pewnością nie wzgardzi.

Garrett udaje się zatem w kierunku wylęgarni. W pobliżu czają się Szczuroludzie, sprzymierzeńcy Pogan. Zamierzają zaatakować wylęgarnię i wykraść jaja Kurszoków, bo... są przepyszne. Mniam, mniam... Szczuroludzie napadają na gniazdo. Rozpoczyna się walka. Garrett korzysta z zamieszania i schodzi do wylęgarni. Zabiera stamtąd drogocenny Róg.

Wylęgarnia


Serce Cytadeli (Citadel Core)

Złodziej przedostaje się następnie do centrum zatopionego miasta. Tam podsłuchuje rozmowę dwóch Kurszoków:

Pierwszy Kurszok: Dwa [cyknięcia] dla tego, który zaginął*.
Drugi Kurszok: Nie kłopot. Miał problemy z głową. Wierzył w świat na górze.
Pierwszy Kurszok: Rozmawiał ze mną. Powiedział, że MUSI być świat na górze... opowieści MUSZĄ być prawdziwe ... bo skąd by przychodzili nieznajomi?
Drugi Kurszok: Dwa [cyknięcia] dla gorączki, na którą cierpisz.... tak jak on.
Pierwszy Kurszok: No cóż... On odszedł... gdzieś. Dlaczego nie do świata na górze? Tam jest świat.
Drugi Kurszok: Nie wierzę. To jest świat. Problemy z głową to skutek marzeń. Nie gadam więcej.

Osobnik, który zaginął, to zapewne Gravid. Złodziej uwolnił go trzy dni temu z celi w Stonemarket. Żałosne stworzenia z tych Kurszoków. Gdyby schowały na chwilę do kieszeni swoją pychę, pewnie odkryłyby, że rzeczywiście istnieje inny
świat.

Garrett podąża nadal śladami Strażnika Rafe. Prowadzą one do biblioteki Kurszoków. Przed wejściem do tej budowli płonie potężny ogień. I w tym właśnie miejscu złodziej spotyka wysłanych przez Wrzośca Pogan, który zmierzają do sali tronowej, aby odebrać Kurszokom koronę. Niestety, kurszoccy wojownicy zauważają wyznawców Szachraja. Poganin i jego towarzyszka giną w nierównej walce z potężnymi stworzeniami. Tymczasem Garrett wchodzi do biblioteki. Wśród starożytnych tomów odnajduje szczątki Strażnika Rafe. Obok szkieletu leży porzucony pamiętnik oraz zaginiony Klucz-Glif. Złodziej przegląda pamiętnik Strażnika:

--Sobota--
Natknąłem się na Kurszoka. Na szczęście nie zdradziłem swojej obecności, zawracając z drogi, zanim strażnik kurszocki zdążył mnie zauważyć. Rzecz interesująca, stworzenie pełniło straż przy koronie, która zrobiona jest prawdopodobnie ze złota, chociaż straciła już blask na skutek upływu czasu. Bez wątpienia jest wartościowa dla osób, które interesują się takimi rzeczami. Jednak korona nie jest tym, czego szukam. Gdyby było inaczej, zmierzałbym już w stronę domu, aby pożywić się i odpocząć.

--Wtorek--
Ustawiłem więcej glifów, aby wskazywały drogę powrotną do domu wówczas, gdy już odnajdę Klucz. Wszystko idzie dobrze. Ale dlaczego Strażnik Gadwall nie chciał przyznać mojej wyprawie statusu ekspedycji? Dlaczego Rada nie głosowała? Gdy powrócę, poznam odpowiedzi, ale na razie muszę czekać. Mapa i notatki są niekompletne - dlaczego nie mogłem wykorzystać dziennika z poprzedniej podróży?

--Czwartek--
Znalazłem Klucz-Glif! Jednak Kurszokowie wpadli na mój trop i ścigają mnie bez wytchnienia. Przez chwilę jestem bezpieczny: odnalazłem wejście do starożytnej biblioteki i zabezpieczyłem drzwi. Najwidoczniej te bestie potrafiły niegdyś czytać i pisać. Być może fakt, że egzystują od pokoleń w tych jaskiniach, przyczynił się do stopniowego zaniku ich umiejętności.

--Poniedziałek--
Co godzina Kurszokowie próbują sfrosować drzwi. Są chwile, kiedy chciałbym, żeby się przedarli... Nie ma innego wyjścia. Dlaczego Klucz był taki ważny? Jestem już głodny. Gdyby tylko glify nadawały się do jedzenia i picia... Czy mnie ocalą? Nikt nie przybywa. Chyba rozmyślnie mnie wysłali. Mieli nadzieję, że to się stanie. Dlaczego nie chcą Klucza? Czego się obawiają? Jestem już taki zmęczony...

Rafe w bibliotece Kurszoków


Wychodząc z biblioteki, złodziej czyta jeszcze księgę napisaną przez uczonego Kurszoka, Turisza (Turish), w której przedstawiono genealogię królewską. Oto kurszockie dynastie:

<p align=center>Królowie Czystej Krwi (Blood Kings):

Gruliac
stracił rękę i nosił koronę
|
|
V
Grustam
był zapalonym poszukiwaczem świata na górze
|
|
V
Grenderic Szczodry
zabity podczas Dnia Wylęgu (Hatchloing Day)


Pomniejsi Królowie (lesser-Kings):

Orpet
|
|
V
Orpetolia
rządził przez pięćdziesiąt lat, ale nic nie wiedział
|
|
V
Boramin
uczony, który próbował szerzyć wiedzę, ale poniósł porażkę
|
|
V
Pertok
|
|
V
Bergamis
|
|
V
Gruwat
z rodu Grenderica
|
|
V
Formak
|
|
V
Moriac


Ostatni Królowie (last Kings):

Tormac
|
|
V
Fromulat
|
|
V
Bisit
|
|
V
Meriadac</p>

Potem nastały czasy chaosu. Korona wciąż czeka, aż pojawi się wielki król; aż Kurszokowie nauczą się tego, co zapomnieli; aż będę wrogowie, z którymi można toczyć bitwy; aż wzniesione zostaną nowe trony.

Zdaje się, że korona, o której wszyscy i wszędzie wspominają, znajduje się w sali tronowej. Tam właśnie Garrett kieruje swoje kroki. Po drodze kradnie wspaniały kurszocki gobelin (Kurshok Tapestry), który z pewnością nie posiada tylko historycznej wartości. W końcu złodziej dociera do potężnej, majestatycznej sali tronowej. Przemykając między ogromnymi kolumnami, podchodzi do strzeżonego tronu, zabiera koronę Gruliaca, po czym udaje się jak najszybciej do wyjścia, na powierzchnię... No cóż... Garrett znalazł zaginione od wielu wieków Kompendium i Klucz-Glif w ciągu dwóch dni. Czyż nie jest Mistrzem Złodziei?

Sala tronowa


* Kurszokowie wydają co jakiś czas dziwne dźwięki, "cykają". Na określenie aprobaty lub dezapropaty wprowadzają do tekstów i rozmów liczbę owych "cykań": np. "5 cyknięć dla Gruliaca" oznacza podziw, "2 cyknięcia dla Gravida" oznacza obojętność z domieszką niechęci.

Strażnik Rafe

[Bukary]

9 listopada 2005 roku w sklepach pojawi się polska wersja gry TDS, czyli Thief: Złowieszcze cienie (TZC), w której tworzeniu brałem udział. Dlatego też nie powstanie dalszy ciąg zamieszczonego w tym wątku streszczenia.

Zainteresowanych odsyłam do TZC. Znajedziecie tam odpowiedzi na wszelkie pytania...

Wątek uważam za zamknięty.

[k-atmo]

Bukary, Bukary, Bukary,
czesc, jestem nowym uzytkownikiem na forum, nie za bardzo wiem, jak to chula... mozesz mi powiedziec, jak sie dostac do Katedry św. Edgara w bodaj drugiej misji w Thief3? gdzie jest ten boczny balkon? mozesz odpisac na atmospheric@poczta.fm? z gory dzieki

[Gregorius]

k-atmo, k-atmo, k-atmo,
A wiesz, nowy użytkowniku, do czego służy opcja Szukaj?

[Łucznik]

Trole ze stajni NEO na pokładzie!!

[Leming]

Trole ze stajni NEO na pokładzie!!

A mi się wydaje, że Kasia posiada jednak wewnętrzną osobowość, jak się u nas zadomowi to pewnie następnego posta napisze w temacie "Czego słuchają miłośnicy złodziejskiego fachu".

[Łucznik]

Kasia

[maeglin]

Kasia

http://atmospheric.pl/cms/index.php?opt ... 9&Itemid=6

[k-atmo]

no to jak będzie z tym przejściem, kochani panowie?

[Bruce]

A czy przypadkiem pan doktor nie udzielił ci wyczerpującej odpowiedzi?

[Matio.K]

Gromkie brawa dla Bukarego - TYTANICZNA ilość pracy